ترجمه
سپس (خداوند) به دنبال آن غم، آرامشى (به گونه‏ى) خوابى سبك بر شما فروفرستاد كه گروهى از شما را فراگرفت (و با آن، خستگى و اضطراب از تن شما بیرون رفت. این آرامش براى كسانى بود كه از فرار خود در اُحد ناراحت و تائب بودند)، ولى گروه دیگر كه همّتشان (حفظ) جان خودشان بود و به (وعده‏هاى) خدا همچون دوران جاهلیّت گمان ناحق داشتند، (به طعنه) مى‏گفتند: آیا چیزى از امر (نصرت الهى) با ماست؟ بگو: براستى كه امر (پیروزى) همه‏اش بدست خداست. آنها در دل‏هاى خود چیزى را مخفى مى‏كنند كه براى تو آشكار نمى‏كنند، مى‏گویند: اگر در تصمیم‏گیرى (براى شیوه جنگ،) حقّى براى ما بود، ما در اینجا كشته نمى‏شدیم. (به آنان) بگو: اگر در خانه‏هایتان نیز بودید، آنهایى كه كشته شدن بر آنها مقرّر شده بود، به سوى قتلگاه خود روانه مى‏شدند و(حادثه اُحد) براى آن است كه آنچه را در سینه‏هاى شماست، خدا بیازماید و آنچه را در دل دارید، پاك وخالص گرداند وخداوند به آنچه در سینه‏هاست داناست.

پيام ها
1- خداوند به خاطر تخلّفات و اختلافات در جنگ احد، شما را تنبیه كرد، ولى رها نكرد. «ثم انزل علیكم...امنة»
2- خداوند در اوج حوادث تلخ، به‏دلهاى مؤمنان آرامش مى‏بخشد. «بعدالغمّ‏أمنة»
3- خواب، مایه‏ى آرامش و هدیه‏اى الهى است. «انزل علیكم... نعاسا»
4- روحیات، اعتقادات، باورها و تحلیل‏هاى همه‏ى رزمندگان یكسان نیست. «طائفة... و طائفة...»
5 - در بند خود بودن، مایه‏ى بد گمانى به وعده‏هاى الهى است. «اهمتهم انفسهم یظنّون باللّه غیر الحق ظنّ الجاهلیة»
6- حتّى در شرایط بحرانى و شكست‏ها نیز به خدا و وعده‏هاى او سوءظن نبرید. «وطائفة... یظنّون باللّه غیر الحق»
7- سوءظنّ به وعده‏هاى خدا، از عقاید جاهلیّت است و حقیقت ندارد. «یظنّون باللّه غیر الحقّ ظنّ الجاهلیّة»
8 - خودمحورى و رفاه‏طلبى، انسان را از مدار رضاى خداوند خارج مى‏كند. «قد اهمّتهم انفسهم یظنّون باللّه غیر الحق»
9- پندار اینكه مسلمانان حتّى در صورتِ سستى و اختلاف ونافرمانى نباید شكست بخورند، پندارى جاهلانه است. «ظنّ الجاهلیة»
10- افراد ضعیف الایمان، شكست خود را به عدم نصرت الهى نسبت مى‏دهند. «یقولون لو كان لنا من الامر شى ما قتلنا ههنا»
11- طرح سؤالاتى كه موجب تضعیف روحیه‏ى رزمندگان مى‏شود، ممنوع است. «هل لنا من الامر من شى‏ء»
12- در برابر ایجاد وسوسه‏ها و تردیدها، قاطعیّت لازم است. «قل ان الامر كلّه للّه»
13- مسلمانان رفاه طلب و خود محور، دائماً در درون نگرانند. «یخفون فى انفسهم ما لایبدون لك»
14- آنهایى كه به خود فكر مى‏كنند، توقّعِ قبول نظراتشان را در تصمیم‏گیرى‏ها دارند. «اهمّتهم انفسهم...یقولون لو كان لنا من الامر...»
15- از مقدّرات حتمى، امكان فرار نیست. «لو كنتم فى بیوتكم لبرز الّذین...»
16- اعتقاد به مقدّرات حتمى پروردگار، به انسان آرامش مى‏دهد. «لبرز الّذین كتب علیهم القتل الى مضاجعهم»
17- حوادث تلخ و شكست در جبهه‏ها، یكى از راههاى شناسایى روحیه‏ها و درجات ایمان در افراد است. «لیبتلى اللّه ما فى صدوركم»
18- حوادث تلخ و شیرین، صحنه‏اى براى تجلّى روح و فكر شماست، وگرنه خداوند همه‏ى روحیه‏ها و افكار را از قبل مى‏داند. «و اللّه علیم بذات الصدور»