1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 200
تفسير 3. آل عمران آية 35
Number of verses: 200
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ 35
(به یاد آورید) هنگامی را که همسرِ «عمران» گفت: «خداوندا! آنچه را در رحم دارم، برای تو نذر کردم، که «محرَّر» (و آزاد، برای خدمت خانه تو) باشد. از من بپذیر، که تو شنوا و دانایی!

ترجمه
(بیاد آور) هنگامى كه همسر عمران گفت: پروردگارا! همانا من نذر كرده‏ام آنچه را در رحم دارم، براى تو آزاد باشد (و هیچ‏گونه مسئولیّتى به او نسپارم تا تمام وقت خود را صرف خدمت در بیت‏المقدّس كند،) پس از من قبول فرما، كه براستى تو شنواى دانایى.

نکته ها
چنانكه در تفاسیر و كتب روایى آمده است: دو خواهر به نام‏هاى «حَنّه» و «اشیاع»، كه اوّلى همسر «عمران» از شخصیّت‏هاى برجسته بنى‏اسرائیل، و دوّمى همسر زكریّاى پیامبر بود، بچّه‏دار نمى‏شدند. روزى «حَنّه» زیر درختى نشسته بود، پرنده‏اى را دید كه به جوجه‏هایش غذا مى‏دهد. محبّت مادرانه، آتش عشقِ به فرزند را در وجود او شعله‏ور ساخت، در همان حال دعا كرد و مستجاب شد. از سوى دیگر به شوهرش الهام شد كه فرزندش از اولیاى خدا خواهد بود وبیماران را شفا و مردگان را زنده خواهد كرد.
وقتى «حَنّه» حامله شد، پیش‏بینى كرد آن فرزندى كه كارهاى خارق‏العاده انجام دهد، پسر خواهد بود، لذا نذر كرد كه فرزندش خدمتكار بیت‏المقدّس شود. امّا چون نوزاد به دنیا آمد، دیدند دختر است. آنها فهمیدند كه آن الهام الهى در مورد خود مریم نبوده است، بلكه درباره فرزند او خواهد بود.[40]


40) كافى، ج‏1، ص 535.

پيام ها
1- رشد معنوى زن تا آنجا بالا مى‏رود كه بعد از سالها انتظار، فرزند خود را نذر خدمت خانه خدا مى‏كند. «امرأت عمران ربّ انّى نذرت لك»
2- افراد دوراندیش، قبل از تولّدِ فرزند به فكر مسیر خدمات او نیز هستند. «نذرت لك ما فى بطنى محرّراً»
3- از خود بگذریم و تنها در راه خدا صرف كنیم. «نذرتُ لك»
4- خدمت در مسجد به قدرى ارزشمند است كه اولیاى خدا عزیزان خود را قبل از تولّد نذر آن مى‏كنند. «نذرت لك...»
5 - موضوع نذر، تاریخى بس طولانى در ادیان الهى دارد. «ربّ انّى نذرت»
6- مادر، نوعى ولایت بر فرزند دارد. «نذرت لك ما فى بطنى»
7- میان گذشت از فرزند و برگزیدگى خداوند رابطه است. «اصطفى... آل‏عمران... نذرت لك ما فى بطنى محرّراً»
8 - كسانى در خدمات دینى موفّق‏ترند كه تمام وجود خود را صرف خدمت نمایند، نه بخشى از وقت را. «محرّراً»
9- خدمت فرزند به مادر، حقّ طبیعى مادر و قابل گذشت است. «محرّرا»
10- اگر عزیزترین ومحبوب‏ترین چیزها را مى‏دهید، به فكر قبولى آن نیز باشید. «فتَقبَّل»

Copyright 2015 almubin.com