ترجمه
اى قوم من! همانا من از روزى كه یكدیگر را به فریاد بخوانید بر شما بیمناكم.
روزى كه (از موقف حساب) روى مىگردانید (و) فرار مىكنید، (امّا) براى شما هیچ گونه پناهگاه و نگهدارندهاى در برابر عذاب الهى نیست؛ و هر كه را خداوند (بر اثر اعمالش) گمراه كند (و به حال خود واگذارد)، هیچ هدایت كنندهاى براى او نیست.
نکته ها
«تناد» از «نداء» به معناى یكدیگر را صدا زدن است.
روز قیامت نالهها و فریادها بلند است؛
مؤمن فریاد مىزند بیایید نامهى مرا بخوانید. «هاؤم اقْرءوا كتابیه»(92)
كافر، فریادكنان، حسرت خود را با كلمات «یا لیتنى»(93) و «یا ویلتى»(94) اظهار مىكند.
بهشتیان اهل دوزخ را ندا مىكنند كه چرا به دوزخ رفتید؟ «ما سلككم فى سقر»(95)
و دوزخیان از بهشتیان استمداد مىكنند كه از آن چه خداوند رزق شما كرده به ما نیز برسانید. به هر حال نداها از هر سو بلند است.
مراد از گمراه كردنِ مجرمان توسط خداوند، واگذاردن آنان به حال خود است، نه آنكه آنان را از راه درست منحرف كند و گمراه سازد. درست همانند فرزندى كه مورد قهر پدر قرار گرفته و از راهنمایى او بىبهره مىشود و این امر موجب بدبختى و هلاكت او مىگردد.
پيام ها
1- در شیوهى تبلیغ، توقع نداشته باشیم كه با اولین تذكّر به نتیجه برسیم، بلكه تكرار لازم است. («یا قوم» تكرار شد.)
2- در شیوهى تبلیغ، عواطف را از یاد نبریم. «یا قوم»
3- در شیوهى تبلیغ، از اهرم انذار بیشتر استفاده كنیم. («انى اخاف» تكرار شد)
4- در شیوهى تبلیغ، هم قهر خداوند در دنیا را یادآورى كنیم. «قوم نوح و عاد...» و هم قهر الهى در قیامت را. «مالكم من اللّه من عاصم»
5 - فرار در قیامت هیچ اثرى ندارد. «تولّون... مالكم من اللّه من عاصم»
6- هدایت و ضلالت به دست خداست، گرچه مقدّمات آن به دست انسان است. «من یضل اللّه فما له من هاد»