ترجمه
خداوند كسى است كه شب را براى شما قرار داد تا در آن آرام گیرید و روز را روشنى بخش ساخت؛ همانا خداوند نسبت به مردم لطفِ بسیار دارد ولى بیشتر مردم شكرگزارى نمىكنند.
نکته ها
در آیهى قبل، به دعا و عبادت دعوت شدیم، در این آیه، خداوند گوشهاى از نعمتهاى خود را بیان مىكند تا روح معرفت و عشق و پرستش و دعا را در ما زنده كند.
در قرآن چند چیز وسیلهى آرامش معرّفى شده است كه نمونههایى از آن را مىآوریم:
الف) یاد خدا. «ألا بذكر اللّه تطمئنّ القلوب»(153) آگاه باشید تنها با یاد خدا دلها آرام مىگیرد.
ب) دعاى پیامبرصلى الله علیه وآله. «ان صلاتك سكن لهم»(154) درود ودعاى تو براى مردم آرامبخش است.
ج) امدادهاى غیبى. «هو الذّى انزل السكینة فى قلوب المؤمنین»(155) او كسى است كه آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل كرد.
د) همسر. «لتسكنوا الیها»(156) خداوند براى شما همسر قرار داد تا به نزد او آرامش یابید.
ه) خانه. «الذّى جعل لكم من بیوتكم سكنا»(157) كسى كه براى شما از خانههایتان محل آرامش قرار داد.
و) شب، كه زمانى مناسب براى آرمیدن و آسایش است. «جعل لكم الّیل لتسكنوا فیه»
پيام ها
1- عبادت و دعا به درگاه كسى رواست كه آفریننده شب و روز و تأمین كننده نیازهاى ماست. «اُدعونى... اللّه الذّى جعل لكم الّیل...»
2- شب براى آرامش و روز براى نشاط و تلاش است. «الّیل لتسكنوا فیه و النّهار مبصراً»
3- استراحت مقدّمهى كار است. («لتسكنوا» قبل از «و النّهار مبصرة» آمده است).
4- شب و روز در كنار هم نعمت است. «الّیل - النّهار»
5- فضل خداوند در دنیا شامل مؤمن و كافر مىشود. «لذو فضل على النّاس»
6- كسى از خداوند طلبى ندارد، آن چه مىدهد لطف اوست. «لذو فضل»
7- نشانهى فضل او آن است كه با این كه مىداند اكثر مردم ناسپاسند، باز هم لطف خود را دریغ نمىكند. «لذو فضل على النّاس و لكن اكثر النّاس لا یشكرون»
8 - اكثریّت، نشانهى حقّانیّت نیست. «اكثر النّاس لا یشكرون»
9- خداوند منتظر شكر و سپاس ما نیست. ما وظیفه داریم او را سپاس گوییم. «لذو فضل على النّاس و لكن اكثر النّاس لا یشكرون»
10- شب و روز دو نعمتى است كه سزاوار شكر هستند. «جعل لكم الّیل... و النّهار... ولكن اكثر النّاس لا یشكرون»