ترجمه
بگو: «من نهى شدهام از این كه آنان را كه شما جز خداوند مىخوانید پرستش كنم، (آن هم) زمانى كه از طرف پروردگارم دلایل روشنى برایم آمده است و فرمان یافتهام كه تسلیم پروردگار جهانیان باشم».
نکته ها
این آیه و دو آیهى قبل آن با كلمهى مباركه «ربّ العالمین» ختم شده است. آیه 64 بعد از اثبات ذات خداوند، فرمود: «ربّ العالمین» آیه 65 بعد از توحید و اخلاص فرمود: «ربّ العالمین» و این آیه بعد از نفى هر گونه شرك، «ربّ العالمین» را مطرح كرده است. آرى، سیر طبیعى و منطقى خداشناسى آن است كه اول او را بشناسیم سپس به یكتائى او ایمان آوریم و آنگاه هر چه مانع یكتائى و توحید است از خود دور كنیم.
پيام ها
1- دشمنان خود را مأیوس كنید. «قل انّى نُهیتُ»
2- وحى، بدون كم و كاست براى مردم بیان مىشد. «قل انّى نُهیتُ»
3- دلیل و بیّنه محور است نه توقع مردم و محیط. (با وجود دلائل روشن جایى براى تسلیم شدن در برابر شرك باقى نمىماند). «جاءنى البینات»
4- امر و نهى الهى بر اساس منطق و استدلال است. «نهیتُ... لمّا جاءنى البینات»
5 - موضعگیرىهاى پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله بر اساس وحى است. «نهیتُ - امرتُ»
6- تولى و تبرى باید در كنار هم باشد. (تا انواع شرك را از خود دور نكنیم، یكتاپرست واقعى نمىشویم). «نهیتُ ان اعبد الذّین تدعون... و امرت ان اسلم»
7- تسلیم شدن در برابر كسى سزاوار است كه پروردگار جهانیان است. «اسلم لربّ العالمین»
8 - عبادت واقعى، تسلیم خدا بودن است. («اسلم لربّ العالمین» به جاى «اعبد لربّ العالمین» آمده است).
9- تسلیم خدا بودن، سبب رشد انسان است. «اسلم لربّ العالمین»