ترجمه
و پیش از قرآن، كتاب موسى امام و رحمت بود و این كتاب كه به زبان عربى است، تصدیق كننده (كتابهاى آسمانى) است تا به ظالمان هشدار دهد و براى نیكوكاران بشارت باشد.
نکته ها
در آیهى 9، از قول پیامبرصلى الله علیه وآله خواندیم كه فرمود: پیامبرىِ من، نوظهور و بىسابقه نیست، این آیه همان مطلب را دنبال مىكند و مىفرماید: قبل از قرآن، كتاب موسى، امام بود.
البتّه قبل از قرآن، انجیل كتاب حضرت عیسى مطرح بوده و شاید علّت اینكه از تورات نام برده شده، این است كه بیشتر مخالفان پیامبر در مدینه، یهودیان بودند. علاوه بر آنكه شریعت حضرت عیسى، استمرار شریعت حضرت موسى بوده و انجیل، مكمّل تورات است.
در قرآن، حضرت ابراهیم به عنوان امام مطرح شده، «انّى جاعلك للنّاس اماما»(52) و كتاب حضرت موسى، امام دانسته شده، «كتاب موسى اماماً و رحمة» و سیره و روش پیامبر اسلام الگو معرفى شده است، «لقد كان لكم فى رسول اللّه أسوة حسنة»(53) مؤمنان نیز از خداوند پیشوایى اهل تقوا را خواهانند. «و اجعلنا للمتّقین اماماً»(54)
آیهى 9، پیامبر را «نذیر» خواند و این آیه، قرآن را «نذیر» مىخواند. «لینذر الّذین...» همان گونه كه خداوند، پیامبر را بشیر نامیده، «رسلا مبشّرین و منذرین»(55) و این آیه، قرآن را نیز بشیر مىنامد. «بُشرى للمحسنین»
پيام ها
1- فرستادن كتاب آسمانى، از سنّتهاى الهى است. «و من قبله كتاب موسى»
2- مردم نیاز به الگو و راهبر دارند و كتابهاى آسمانى كه جلوهاى از رحمت الهى مىباشند، امام مردم هستند. «كتاب موسى اماماً و رحمة»
3- بر خلاف حكومت سلاطین كه غالباً با سلطه و ضلالت همراه است، امامت دینى، آمیخته با هدایت و رحمت است. «اماماً و رحمة»
4- در تجلیل از حاضران، قبلىها را فراموش نكنید. «و من قبله... و هذا كتاب...»
5 - هماهنگى و همسویى میان كتب آسمانى، دلیلى بر حقانیّت آنهاست. «و من قبله كتاب موسى... و هذا كتاب مصدق»
6- در برابر تخریب و تهمت، تجلیل و تأیید لازم است. «هذا افك قدیم... هذا كتاب مصدّق»
7- قرآن با تصدیق كتب آسمانى پیشین، حق بزرگى بر آنان دارد. «مصدّق»
8 - كتاب آسمانى، وسیلهى هشدار ستمگران و بشارت نیكوكاران است. «لینذر... و بشرى»
9- پذیرش كتاب آسمانى، احسان و انكار آن، ظلم به خویشتن است. «ظلموا... محسنین»