ترجمه
این (دو گونه سرانجام) به خاطر آن است كه كسانى كه كفر ورزیدند، از باطل پیروى كردند و كسانى كه ایمان آوردند، از همان حقى كه از طرف پروردگارشان (نازل شده) است پیروى نمودند. این گونه خداوند براى (بیدارى) مردم، مثال حالشان را بیان مىكند.
نکته ها
مقایسه و تفكیك میان سرانجام كافران و مؤمنان، یكى از شیوههاى تربیتى قرآن است كه در این چند آیه مكرّر بیان شده است.
در این آیه، ایمان و كفر بر اساس حق و باطل از یكدیگر جدا شدهاند كه بیانگر منطق قرآن در برخورد با مخالفان است.
پيام ها
1- سرنوشت و عاقبت خوب یا بد انسان، تابع افكار و اعمال اوست. «أضلّ أعمالهم... أصلح بالهم - ذلك بانّ الّذین...»
2- باطلگرایى، زمینه گرایش به كفر است. «الّذین كفروا اتّبعوا الباطل»
3- هر راهى كه در مقابل حقّ قرار گیرد، باطل و بى اساس است و میان حق و باطل، راه سومى وجود ندارد. «اتّبعوا الباطل... اتّبعوا الحق»
4- باطل، از ناحیه انسان است و به خدا نسبتى ندارد ولى حق از سوى خداوند است و حقایق آسمانى پوچ نیستند. «الحقّ من ربّهم»
5 - مصداق بارز و روشن حقّ، قرآن است. «اتّبعوا الحقّ من ربّهم» (در آیه قبل خواندیم: «ما نزّل على محمّد و هوالحقّ من ربّهم»)
6- استفاده از مثال و بیان عوامل سعادت و شقاوت انسان در قالب تمثیل، از اصول تربیتى قرآن است. «ذلك بانّ... كذلك یضرب اللّه للناس امثالهم»