ترجمه
و هر كس كه خطا یا گناهى مرتكب شود، سپس آن را به بىگناهى نسبت دهد، به یقین بار تهمت و گناه آشكارى را بر دوش گرفته است.
نکته ها
«خطا» به معناى لغزش است، عمدى یا غیر عمدى، ولى «اِثم» گناه عمدى است.
تهمت، از گناهان بسیار بزرگى است كه موجب ذوب شدن ایمان و محو عدالت و اعتماد در جامعه و سبب عذاب اخروى است. امام صادق علیه السلام فرمود: تهمت به بىگناه، از كوههاى عظیم سنگینتر است.[364]
«بُهتان» به دروغى گفته مىشود كه انسان از شنیدن آن بهتزده مىشود.
امام صادقعلیه السلام فرمود: غیبت آن است كه دربارهى برادر دینى خود چیزى را كه خدا بر او پوشانده ابراز كنى، ولى اگر دربارهى او چیزى بگویى كه در او نیست، بُهتان است.[365]
364) سفینة البحار، ماده «بهت» ؛ كافى ج2، باب التهمة.
365) وسائل، ج 13، ص286.
پيام ها
1- تهمت، پرتاب تیر به آبروى مردم است. «یَرم به»
2- تهمت به بى گناه از هر نژاد و مكتب و در هر سنّ و شرایطى كه باشد، حرام است. «یرم به بریئا»
3- تهمت زننده، بار سنگینى از گناه را به دوش مىكشد. «فقد احتمل»[366]
366) تنوین در دو كلمه «بهتاناً» و «اثماً» نشانهى عظمت گناه است.