ترجمه
در بسیارى از (جلسات و) سخنان درگوشى آنان، خیرى نیست، مگر (سخن) كسى كه به صدقه یا كار نیك یا اصلاح و آشتى میان مردم فرمان دهد و هر كس براى كسب رضاى خدا چنین كند پس به زودى او را پاداشى بزرگ خواهیم داد.
نکته ها
امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از معروف در آیه، قرضالحسنة دادن است.[368]
امام صادق علیه السلام فرمود: ایجاد خوشبینى و اصلاح ذاتالبین حتّى با دروغ، عملى پسندیده است.[369]
368) كافى، ج4، ص34.
369) كافى، ج2، ص341.
پيام ها
1- نجوا، جز در موارد استثنایى، ناپسند است، چون سبب سوء ظنّ میان مؤمنان مىشود. «لا خیر فى كثیر من نجویهم»
2- در اظهار نظر، باید منصفانه رفتار كرد. همهى نجواها را زیر سؤال نبریم. «فى كثیر من نجواهم»
3- گاهى آشتى دادن میان مردم، ایجاب مىكند كه با هر یك از طرفین، مخفیانه گفتگو كنیم. «اصلاح بین الناس»
4- گاهى امر به معروف یا صدقهى آشكار، سبب شرمندگى و لجاجت طرف مىشود، باید با نجوا و پنهانى عمل كرد. «اَو معروف»
5 - اهمیّت آبروى مردم، تا حدّى است كه نجواى ناپسند، به خاطر حفظ آن پسندیده مىشود وصدقه و امر به معروف مخفیانه، زشتى نجوا را تحت الشعاع قرار مىدهد. «الا مَن امر بصدقة...»
6- ارزش كارها به اخلاص است. «ابتغاء مرضات الله»
7- انجام هر كار خیر پنهانى و محرمانه، نشان اخلاص نیست، شاید خود تظاهر باشد. «و من یفعل ذلك ابتغاء مرضات الله»
8 - خدمت به جامعه، دعوت به نیكوكارى و همزیستى مسالمتآمیز سبب دریافت اجر عظیم است. «نؤتیه اجراً عظیما»