ترجمه
همانا خداوند از اینكه به او شرك ورزیده شود (بدون توبه) درنمىگذرد ولى پائینتر و كمتر از آن را براى هر كس كه بخواهد (و شایسته بداند) مىبخشد. و هركس به خداوند شرك ورزد حتماً گمراه شده است، گمراهى دور و دراز.
نکته ها
این آیه با اندك تفاوتى در آیهى 48 همین سوره گذشت. آرى، در هدایت و تربیت تكرار لازم است.
تا ریشهى شرك كه یك مرض روحى عمیق است قطع نشود، اخلاق و اعمال صالح سودى ندارد. توبه، درمان شرك است و مشرك باید از مدار شرك بیرون آید تا عفو و رحمت الهى شامل او شود.
این آیه، امیدبخشترین آیات قرآن است.[372]
372) تفسیر أطیبالبیان.
پيام ها
1- مخالفت با رسول خدا و شكستن وحدت مسلمین (كه در آیه قبل آمده بود) نوعى شرك است. «و من یشاقق... یشرك به»
2- شرك، بزرگترین گناه نابخشودنى است. «لایغفر ان یشرك به»
3- انسان باید در حالتى بین بیم و امید نسبت به مغفرت الهى باشد. «لمن یشاء»
4- شرك، مایهى گمراهى و دورى از هرگونه كمال است. «ضلالاً بعیداً»