ترجمه
و هرگز نمىتوانید (از نظر علاقهى قلبى) میان همسران به عدالت رفتار كنید، هرچند كوشش فراوان كنید. پس تمایل خود را یكسره متوجّه یك طرف نسازید تا دیگرى را بلاتكلیف رها كنید. و اگر راه صلح و آشتى و تقوا پیشگیرید، به یقین خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.
نکته ها
قانون آسمانى با فطرت تضاد ندارد. انسان به همسر جوان بیشتر از همسر سالخورده علاقه دارد. و لذا فرمان عدالت تنها نسبت به رفتار با آن دو است نه علاقهى قلبى. حالا كه عدالت قلبى نمىشود عدالت در عمل بایستى باشد.[390] در اسلام، تكلیف فوق توان نیست. انسان قدرت بر تعدیل محبّت را ندارد ولى حداقل عدالت در برخورد، را باید داشته باشد.
در روایات آمده است: پیامبرصلى الله علیه وآله حتّى در ایام بیمارى در آستانهى رحلت، بستر خود را به عدالت به اتاقهاى همسران خود منتقل مىكرد، و حضرت علىعلیه السلام در روزى كه متعلّق به همسرى بود، حتّى در خانهى همسر دیگر وضو نمىگرفت.[391]
390) تفسیر نورالثقلین، ج1، ص 558 ؛ كافى، ج 5، ص362.
391) تفسیر نمونه و تبیان.
پيام ها
1- بلاتكلیف گذاشتن زن، حرام است. «فتذروها كالمعلقة»
2- با صلح و تقوا، هم ضعفهاى گذشته بخشوده مىشود، هم غفلتهاى ناآگاهانهى امروز. «و ان تصلحوا و تتقوا فانّ اللَّه كان غفوراً رحیماً»