ترجمه
همانا منافقان با خدا مكر و حیله مىكنند در حالى كه خداوند (به كیفر عملشان) با آنان مكر مىكند. و هرگاه به نماز برخیزند با كسالت برخیزند، آن هم براى خودنمایى به مردم و خدا را جز اندكى یاد نمىكنند.
نکته ها
منافق، كسى است كه در ظاهر احكام دینى را به جاى مىآورد، امّا انگیزههاى او الهى نیست. نماز مىخواند، امّا از روى ریاكارى، كسالت و غفلت. او گمان مىكند با این روش خدا را فریب مىدهد، در حالى كه نمىداند خودش را فریب داده و خداوند به درون او آگاه است و جزاى فریبكارى او را مىدهد.
امام رضا علیه السلام مىفرماید: چون خداوند، جزاى خدعه آنان را مىدهد، به این كیفر الهى، خدعه گفته مىشود.[403]
نماز مطلوب، عاشقانه، خالصانه و دائمى است. پیامبرصلى الله علیه وآله فرمودند: آنان كه نماز را به آخر وقت مىاندازند و فشرده مىخوانند، نماز منافقان را انجام مىدهند.[404]
قرآن نسبت به مؤمنان جملهى «اقامواالصلوة» به كار مىبرد ولى دربارهى منافقین جملهى «قاموا الى الصلوة» و تفاوت میان «اقاموا» و «قاموا» تفاوت میان برپاداشتن و به پا خواستن است.
پيام ها
1- فریبكارى، بى نشاطى در نماز، ریاكارى و غفلت از یاد خدا، از نشانههاى نفاق است. «ان المنافقین یخادعون، یراؤون، لا یذكرون»
2- منافقان بدانند كه با خدا طرفند. «و هو خادعهم»
3- كیفر خدا متناسب با عمل است. «یخادعون الله و هو خادعهم»
4- نماز منافقان نه روحیّه دارد، نه انگیزه، نه مقدار. «كسالى، یراؤون، قلیلاً»