ترجمه
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! كافران را به جاى مؤمنان دوست و سرپرست خود نگیرید، آیا مىخواهید براى خداوند دلیل و حجّت آشكار علیه خودتان قرار دهید؟
نکته ها
مؤمنان حقّ پذیرفتن ولایت كفّار را ندارند، ولى منافقان با كافران رابطهى تنگاتنگ دارند. قرآن، كفّار را شیطانهاى منافقان «خلوا الى شیاطینهم»[405] و برادران منافقان معرفى مىكند «الذین نافقوا یقولون لاخوانهم الذین كفروا»[406] تعبیرات قرآن در آیات 139 و 141 مبین كیفیّت رابطهى آنان با كفّار بود.
405) بقره، 17.
406) حشر، 11.
پيام ها
1- پذیرش ولایت كفّار با ایمان سازگار نیست. یك دل، دو دوستى برنمىدارد. «یا ایها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
2- تولّى و تبرّى، دوستى با مؤمنان و دورى از كافران، لازمهى ایمان است. «لاتتّخذوا الكافرین اولیاء من دون المؤمنین»
3- از هر نوع اختلاط، رفاقت و قراردادى كه نتیجهاش به زیان مسلمانان باشد، باید پرهیز كرد. «لاتتّخذوا الكافرین اولیاء»
4- در سیاست خارجى، روابط سیاسى و اقتصادى، گزینشها و عزل و نصبها، هر اقدامى كه به سلطهى كفّار بر مسلمانان انجامد حرام و محكوم است. «لاتتّخذوا الكافرین اولیاء»
5 - مسلمان ذلّت پذیر، در برابر خداوند پاسخى ندارد. «اتریدون ان تجعلوالله ...»