ترجمه
قطعاً كسانى كه به خداوند و پیامبرانش كفر مىورزند و مىخواهند میان خدا و پیامبرانش جدایى بیفكنند و مىگویند: به بعضى ایمان مىآوریم و به بعضى كافر مىشویم، و مىخواهند در این میانه راهى در پیش گیرند، (كه مطابق هوس باشد، نه عقل و استدلال)
به حقیقت كافر همینهایند ومابراى كافران عذاب خواركننده آماده ساختهایم.
نکته ها
آیه 150 به منزلهى مبتدا و آیهى 151 به منزلهى خبر آن است.
یهودیان و مسیحیان، به خاطر هوسها و تعصّبات جاهلانه و تنگ نظرىهاى بىدلیل، برخى انبیا را قبول داشتند و به برخى كافر بودند.
پيام ها
1- نبوّت، یك جریان وسنّت دائمى الهى و همچون زنجیر بهم پیوسته است. پس باید به همهى این جریان اعتقاد داشت.[411] «یریدون ان یفرّقوا بین اللّه و رسله»
2- خدا و رسول، جبههى واحدند و جدایى در كار نیست. «یفرّقوا بین اللّه ورسله»
3- كفر به خدا و رسولان، یا ایمان به خدا و كفر به همهى پیامبران، یا ایمان به خدا و كفر نسبت به بعضى انبیا، ممنوع است. راه حقّ، ایمان به خدا و همهى پیامبران است. «یكفرون، یقرّقوا، یقومون، هم الكافرون حقّا»
4- همه ادیان آسمانى باید به رسمیّت شناخته شوند. (البتّه در مرز تاریخى خود) «یقولون نؤمن ببعض و نكفر ببعض»
5 - پذیرش قوانین مخالف اسلام، نوعى تبعیض در دین و ممنوع است. «نؤمن ببعض و نكفر ببعض»
6- التقاط و راه جدیدى در برابر راه انبیا گشودن، كفر است. «یتخذوا بین ذلك سبیلاً اولئك هم الكافرون»
7- جهنّم، هم اكنون نیز موجود و آفریده شده است. «اعتدنا»
411) نسبت به «امامت» نیز عقیده به همهى امامان لازم است. پذیرش بعضى و انكار بعضى یا توقّف، به منزلهى كفر به همه ائمه است.