ترجمه
و به خاطر ستمى كه یهودیان روا داشتند و به خاطر آن كه بسیارى از مردم را از راه خدا باز مىداشتند، ما چیزهاى پاك و دلپسندى را كه قبلاً برایشان حلال بود، بر آنان حرام كردیم.
نکته ها
شاید مراد از طیباتى كه بر یهود حرام شد، همان باشد كه در آیهى 146 انعام آمده است «و على الّذین هادوا حَرّمنا كلّ ذى ظُفرٍ و من البقر و الغنم» این تحریم در تورات كنونى نیز وجود دارد.[425]
حالات و اعمال فرد و جامعه، در برخوردارى از نعمتهاى الهى یا زوال آنها نقش اصلى دارد. در سورهى فجر آیه 17 مىخوانیم كه گاهى دلیل محرومیّت، بىتوجّهى به یتیمان است. «كلاّ بل لاتكرمون الیتیم» و در آیهى 96 سوره اعراف مىخوانیم: اگر اهل قریهها ایمان و تقوا داشته باشند از بركات آسمان بهرهمند مىشوند. «و لو ان اهل القرى آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم بركات من السماء»
چنانكه در حدیث مىخوانیم: كسانى كه محصولات كشاورزى آنان نامرغوب مىشود، به خاطر ظلمى است كه از آنان سرزده است.[426]
425) تورات، سِفر لاویان، فصل11.
426) مستدرك، ج 13، ص 473.
پيام ها
1- ظلم، زمینهى محرومیّت از نعمتهاست. «فبظلمٍ... حرّمنا»
2- گاهى محرومیّتهاى اقتصادى و تنگناهاى مادّى نشانهى قهر وكیفر الهى است. «فبظلمٍ... حرّمنا»
3- حرامها همیشه به خاطر رعایت مسائل بهداشتى نیست. «فبظلمٍ... حرّمنا»
4- گرچه مجازات اصلى در قیامت است، ولى كیفرهاى دنیوى حالت هشدار دارد وبراى خلافكاران، كیفر وبراى صالحان آزمایش است. «فبظلمٍ... حرّمنا»
5 - بستن راه خدا به هر طریق (تحریف، كتمان، بدعت، فساد، انحراف و...) عامل محرومیّت از نعمتهاست. «و بصدهم عن سبیل الله»