1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 176
تفسير 4. النساء آية 171
Number of verses: 176
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انتَهُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا 171
ای اهل کتاب! در دین خود، غلوّ (و زیاده روی) نکنید! و در باره خدا، غیر از حق نگویید! مسیح عیسی بن مریم فقط فرستاده خدا، و کلمه (و مخلوق) اوست، که او را به مریم القا نمود؛ و روحی (شایسته) از طرف او بود. بنابر این، به خدا و پیامبران او، ایمان بیاورید! و نگویید: «(خداوند) سه‌گانه است!» (از این سخن) خودداری کنید که برای شما بهتر است! خدا، تنها معبود یگانه است؛ او منزه است که فرزندی داشته باشد؛ (بلکه) از آن اوست آنچه در آسمانها و در زمین است؛ و برای تدبیر و سرپرستی آنها، خداوند کافی است.

ترجمه
اى اهل كتاب! در دین خود غلوّ نكنید و جز حقّ، به خداوند نسبتى ندهید. همانا مسیح، عیسى پسر مریم، فرستاده‏ى خداوند و كلمه‏ى اوست كه به مریم القا نمود و روحى است از جانب او. پس به خداوند و پیامبرانش ایمان آورید، و به تثلیث قائل نشوید. (از این حرف) دست بردارید كه به نفع شماست. جز این نیست كه اللّه خدایى است یكتا، و از اینكه فرزندى داشته باشد منزّه است. آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است از آن اوست و خداوند براى تدبیر و سرپرستى هستى كافى است.

نکته ها
«كلمة اللّه» به انبیا و اولیا گفته مى‏شود، چون همانطور كه كلمه، بیانگر مطالبى است كه در ذهن گوینده است، پیامبران و اولیا بیانگر كمالات پروردگارند. چنانكه در حدیث آمده است: «نحن كلمات اللّه التّامات» ما كلمات كامل الهى هستیم.[431]
شاید هم مراد از كلمه، همان جمله‏ى «كن فیكون» باشد كه قول خداوند است و مانند هر سخن دیگر، محصول آن كلمه است.[432] چنانكه در جاى دیگر، خداوند آفرینش عیسى‏علیه السلام را به آفرینش آدم‏علیه السلام تشبیه نموده و مى‏فرماید: «انّ مثل عیسى عنداللّه كمثل آدم خلقه من تراب ثمّ قال له كن فیكون»[433]
از امام صادق‏علیه السلام درباره‏ى «روح منه» سؤال شد، حضرت پاسخ دادند: مقصود روح خداست كه خداوند آن را در آدم و عیسى‏علیهما السلام قرار داد.[434]
مسیحیان عقیده به تثلیث دارند و اللّه را خداى پدر، مسیح را خداى پسر و جبرئیل را واسطه‏ى این دو خدا مى‏دانند، كه نوعى كفر است. قرآن هم مى‏فرماید: «لقد كفر الّذین قالوا انّ اللّه ثالث ثلاثة»[435] آنانكه خدا را یكى از خدایان سه‏گانه مى‏دانند، كافرند. البتّه گروهى از آنان نیز حضرت مریم را به جاى جبرئیل، یكى از خدایان سه‏گانه مى‏دانند كه قرآن در این باره مى‏فرماید: «یا عیسى‏بن مریم ءانت قلت للناس اتّخذونى و امّى الهَین من دون اللّه»[436] اى عیسى! آیا تو به مردم گفته‏اى كه مرا و مادرم را دو خدا قرار دهید؟
در روایات، به غلوّ كنندگان نفرین شده و آنان از بدترین اقسام كفّار و مشركان به شمار آمده‏اند.[437]
اگر نداشتن پدر، دلیل بر الوهیّت باشد، حضرت آدم باید به طریق اولى الوهیّت داشته باشد، چون نه پدر داشت و نه مادر.


431) تفسیر اطیب‏البیان.
432) تفسیر المیزان و فى‏ظلال‏القرآن.
433) آل‏عمران، 59.
434) كافى، ج‏1، ص 133.
435) مائده، 73.
436) مائده، 115.
437) میزان الحكمة.

پيام ها
1- غلوّ نشانه‏ى تعصّب نابجا است و در همه‏ى ادیان ممنوع مى‏باشد. یهود، «عُزیر» را فرزند خدا مى‏دانستند و مسیحیان «عیسى» را. «لاتغلوا فى دینكم»
2- یكى از آفات ادیان آسمانى، غلوّ درباره رهبران دینى است. «لاتغلوافى‏دینكم»
3- میانه روى و اعتدال در همه جا لازم است و عشق به اولیاى خدا نباید سر از غلوّ درآورد. «لاتغلوا فى دینكم»
4- غلوّ كردن درباره‏ى انسان‏ها، گرچه پیامبر باشند، توهین به خداوند و نسبت ناروا دادن به اوست. «لاتقولوا على‏الله الاالحقّ»
5 - در قرآن و انجیل، حضرت عیسى پیامبر خدا معرفى شده است، نه خدا یا فرزند خدا.[438] «عیسى‏بن مریم رسول اللّه»
6- آفرینش غیر طبیعى عیسى، آیه و نشانه‏ى خداست، آن گونه كه كلمه، تابلو و نشانه‏ى معناست. «كلمته القاها»
7- عیسى جزیى از خدا نیست، بلكه پرتوى از قدرت حیات بخش الهى است. «روح منه»
8 - قرآن، بیانگر عقیده‏ى صحیح ونافى عقاید باطل است. «لاتغلوا...لاتقولوا ثلاثة...»
9- خداوند جسم نیست تا فرزند داشته باشد. «سبحانه ان یكون له ولد» (تعبیراتى چون ثارالله، یدالله، كلمةالله كه در متون دینى آمده، تعبیرات مجازى است)
10- خدایى كه آسمان‏ها ملك اوست، چه نیازى به فرزند و شریك دارد؟ «سبحانه ان یكون له ولد له ما فى السموات»
11- هر چیزى از خداست، پس باید بنده‏ى او بود و تنها به او توكّل كرد. «له ما فى‏السموات و ما فى الارض و كفى باللّه وكیلا»


438) در قرآن 17 بار، عیسى به مریم نسبت داده شده تا فرزند خدا بودن را نفى كند. در اناجیل هم از او به عنوان فرستاده‏ى خدا یاد شده است، نه خدا. در اناجیل، حضرت عیسى‏علیه السلام 80 بار خود را بنده و رسول خدا معرّفى كرده است. تفسیر فرقان.

Copyright 2015 almubin.com