ترجمه
و اموال خود را كه خداوند وسیلهى برپائى زندگى شما قرار داده، به دست سفیهان ندهید (ولى) رزق و مخارج آنان را از درآمد آن بدهید و آنان را بپوشانید و با آنان سخن شایسته و نیكو بگویید.
نکته ها
در روایات، افراد شرابخوار و فاسق، سفیه خوانده شدهاند.[232] پس اموال عمومى نباید در دست چنین افرادى قرار گیرد، زیرا مال، قوام جامعه است و سپردن هرگونه مقام و مسئولیتِ مالى به این افراد، خیانت به جامعه است.
امام صادقعلیه السلام به شخصى فرمودند: مال خود را حفظ كن، چون مال موجب قوام دین تو است. و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند. «و لاتؤتوا السفهاء اموالكم التى جعل اللّه لكم قیاماً...»[233]
امام باقرعلیه السلام دربارهى معناى «السفهاء» فرمودند: مقصود كسى است كه به او اطمینان ندارى.[234]
232) كافى، ج 5، ص 299.
233) وسائل، ج 7، ص126.
234) وسائل، ج 16، ص 369.
پيام ها
1- سفیه، از تصرّف در مال خود ممنوع است. «لاتؤتوا السفهاء»
2- مالى كه سبب برپا ماندن جامعه است، نباید در اختیار سفیه باشد. «اموالكم التى... قیاماً»
3- حاكم شدن سفیه حتّى بر اموال خود، ضربهى اقتصادى به جامعه است و جامعه نست به اموال شخصى افراد حقّ دارد. «اموالكم» به جاى «اموالهم»
4- در برخوردها، به مصالح اقتصادى جامعه و رشد فكرى افراد باید توجّه كرد، نه عواطف و ترحّمهاى گذرا. «لاتؤتوا السفهاء اموالكم»
5 - مال و ثروت، قوام زندگى و اهرم نظام است. «جعل اللّه لكم قیاماً»
6- سرمایه نباید راكد بماند. اموال یتیمان و سفیهان هم، باید در مدار تولید و سوددهى قرار گیرد و از درآمدش زندگى آنان بچرخد، نه از اصل مال. «وارزقوهم فیها» به جاى «منها»
7- به ابعاد روحى و شخصیّت محرومان باید توجّه كرد. «قولوا لهم قولاً معروفا»
8 - ممنوع كردن افراد از تصرّف در اموالشان، واكنش دارد. چارهى آن برخورد و سخن نیكوست. «قولاً معروفا»