ترجمه
پس به سوى خدا بگریزید، كه همانا من از سوى او براى شما هشداردهندهاى آشكار هستم.
و با خداوند، معبود دیگرى قرار ندهید كه من از سوى او براى شما هشداردهندهاى آشكارم
نکته ها
در این دو آیه، دوبار پى در پى «نذیر مبین» آمده است و در آیات دیگر نیز تعبیراتى از قبیل: «قرآن مبین»(38)، «بلاغ مبین»(39) و «عربىّ مبین»(40) آمده كه همگى بیانگر روشن و روشنگر بودن پیام و سخن خداوند و هشدار پیامبران است.
نتیجه فرار به سوى خدا، فرار از ظلمات به نور، از جهل به علم، از دلهره به اطمینان، از خرافات به حق، از تفرقه به وحدت، از شرك به توحید و از گناه به تقوا و پرهیزگارى است.
امام باقرعلیه السلام سفر حج را یكى از مصادیق فرار به سوى خدا دانستند.(41)
38) حجر، 1.
39) نحل، 82 .
40) شعراء، 195.
41) كافى، ج4، ص256.
پيام ها
1- انسان محدود، در برابر هزاران مسئله مادى و معنوى و در میان تمایلات حق و باطل كه از خود یا دیگران بر او عرضه مىشود، به پناهگاهى محكم نیازمند است و بهترین پناهگاه خداست. «ففرّوا الى اللّه»
2- انسان، چارهاى جز حركت و گریز به سوى خدا ندارد. «ففرّوا الى اللّه»
3- مطالعه در هستى باید سبب توجّه انسان به خداوند و بندگى او گردد. «ففرّوا الى اللّه»، (با توجه به آیات قبل)
4- راه انبیا، روشن و شفّاف است. «نذیر مبین»
5 - پناهندگى به بیگانگان و غیر خداوند، اثرى ندارد. «و لاتجعلوا مع اللّه...»
6- پیامبران مأمور انذار و هشدار مردم هستند. «انى لكم منه نذیر»