1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 96
تفسير 56. الواقعة آية 7
Number of verses: 96
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً 7
و شما سه گروه خواهید بود!

ترجمه
و (در آن روز) شما سه گروه باشید.
پس (گروه اول) اصحاب یمین (گروه دست راستى) هستند، اصحاب یمین چه گروهى هستند! (گویى تجسّم سعادتند.)
و (دسته دوم دسته سمت چپ) اصحاب شقاوتند، آن اصحاب شقاوت چه هستند؟ (گویى تبلور بدى‏هایند.)
 (گروه سوم) پیشگامانى (در خیرات هستند كه در گرفتن پاداش نیز)، پیشگامند.
آنان مقرّبان درگاه خداوند هستند.
در باغ‏هاى پرنعمت خواهند بود.
 (آنان) گروه زیادى از پیشینیان (و امّت‏هاى قبل) خواهند بود
و گروه كمى از متاخّرین.
بر تخت‏هایى چیده شده و مرصّع
در حالى كه روبروى یكدیگرند، تكیه داده‏اند.

نکته ها

«میمنة» از «یُمن» به معناى بركت و سعادت و «مشئمة» از «شؤم» به معناى شقاوت است، بعضى گفته‏اند: مراد از این دو كلمه، سمت راست و چپ است. زیرا در قیامت، نامه خوبان به دست راست و نامه تبه‏كاران به دست چپشان داده مى‏شود. چنانكه دلیل نام‏گذارى یَمَن و شام، آن است كه یمن، در سمت راست كعبه و شام، در سمت چپ كعبه واقع شده است.
«ثُلّة» به معناى گروه و جماعت است كه به قرینه آیه «و قلیل من الاخرین» مراد از آن، جماعتى بزرگ است. «سُرر» جمع «سَریر» به تختى كه سرورآور باشد گفته مى‏شود. «موضونة» به معناى چیده شده و جواهرنشان است. امام باقرعلیه السلام فرمود: تخت‏هاى بهشتیان، بافته‏هایى از درّ و یاقوت در میان دارد.(16)
فرشتگان همه یك‏دست مؤمن و تسلیم فرمانند، «یفعلون ما یؤمرون»(17) جنّیان به دو دسته مؤمن و كافر تقسیم مى‏شوند، «و انّا منّا المسلمون و منّا القاسطون»(18) ولى انسان‏ها سرانجام به سه گروه تقسیم مى‏شوند. «كنتم ازواجا ثلاثة» چنانكه در سوره فاطر نیز مردم سه دسته تقسم شده‏اند. «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات»(19) یك گروه، افراد ظالم و گنهكار، یك گروه، افراد متوسط و میانه، یك گروه، افراد عالى و ممتاز.
در قرآن كریم، براى سبقت و پیشى گرفتن از دیگران مصادیقى بیان شده است، از جمله:
سبقت در ایمان. «سبقونا بالایمان»(20)
سبقت در انفاق و جهاد. «لایستوى منكم مَن أنفق من قبل الفتح و قاتل اولئك اعظم درجةً من الّذین انفقوا من بعد و قاتلوا»(21)،«و فى ذلك فلیتنافس المتنافسون»(22)
سبقت در كارهاى نیك. «فاستبقوا الخیرات»(23)
سبقت در نعمات موعود الهى در بهشت.
امام باقرعلیه السلام، مصداق بارزِ «السّابقون السّابقون» را، انبیا(24) و حضرت على‏علیه السلام، یكى از مصادیق آن را، سبقت گیرندگان به سوى نمازهاى پنج‏گانه دانسته‏اند.(25)
منظور از قرب در آیه «أولئك المقرّبون»، قرب منزلت است نه منزل و مكان.
قرب به خداوند با ادّعا حاصل نمى‏شود، راه و روش و دلیل دارد، یهودیان مى‏گفتند: ما مقرّبان درگاه خدا هستیم. «نحن أبناء اللّه و أحباؤه»(26) ولى قرآن مى‏فرماید: مقرّبان كسانى هستند كه در كمالات پیشقدم باشند. «و السّابقون السّابقون أولئك المقرّبون»
در تقسیم بندى سه گروه، نام سابقون متأخّر آمده، شاید به دلیل آن‏كه تعدادشان كمتر است، ولى در تجلیل، ابتدا از آنان تجلیل شده است، سپس از اصحاب یمین و دیگران، چون مقامشان والاتر از دیگران است.


16) بحار، ج 8، ص‏218.
17) تحریم، 6.
18) جن، 14.
19) فاطر، 32.
20) حشر، 10.
21) حدید، 10.
22) مطففین، 26.
23) بقره، 148.
24) بصائرالدرجات، ص‏448 ؛ تفسیر راهنما.
25) تفسیر نورالثقلین.
26) مائده، 18.

 

پيام ها
 1- حضور در قیامت و كیفیّت محشور شدن، به قدرى حتمى است كه گویا در گذشته محقق شده است. «كنتم أزواجاً ثلاثة»
 2- در شیوه تبلیغ و آداب گفتگو، ابتدا بیانِ خلاصه‏ى مطلب و سپس تفصیل آن، مطلوب است. «كنتم أزواجاً ثلاثة - فاصحاب - فاصحاب - و السّابقون»
 3- نیك‏بختى یا بدبختى، سعادت یا شقاوت، در قیامت دائمى است. «فاصحاب المیمنة... فاصحاب المشئمة» (كلمه «اصحاب» جمع «صاحب» به معناى مصاحب و ملازم و جدا نشدنى است)
 4- سبقت در ایمان و عمل و خیرات ونیكى‏ها ارزش است. «والسّابقون السّابقون»
 5 - كسانى كه در دنیا به سوى خیرات سبقت مى‏گیرند، در آخرت براى دریافت پاداش مقدّم‏ترند. «السّابقون...أولئك المقرّبون»
 6- پیشگامان در نیكى‏ها، باید در جامعه مقرّب باشند. «أولئك المقرّبون»
 7- بهشت، محلّ كامیابى‏هاى مؤمن است. «جنات النّعیم»
 8 - مقام معنوى، بالاتر از كامیابى مادّى است. ابتدا فرمود: آنان مقرّب درگاه ما هستند، «أولئك المقرّبون» سپس فرمود: در باغ‏هاى بهشتى قرار مى‏گیرند. «فى جنّات النّعیم»
 9- پیش‏كسوتان و پیشینیانِ صالح فراموش نشوند. «ثلّة من الاولین»
 10- براى برانگیختن شوق و علاقه، بیان خصوصیات بهشت لازم است. (كیفیّت تخت‏ها «موضونة» چگونگى نشستن «متقابلین»)
 11- شیوه نشستن بهشتیان، نشستنِ گرداگرد است تا افراد روبروى یكدیگر قرار گیرند و چهره به چهره شوند. «متقابلین»
 12- از آداب پذیرایى، فراهم نمودن جایى است كه مهمان در آن احساس راحتى كند. «على سرر... متّكئین علیها»

Copyright 2015 almubin.com