ترجمه
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! هرگاه نجوا مىكنید، به گناه و ستم و نافرمانىِ پیامبر نجوا نكنید و نسبت به كار نیك و تقوا نجوا كنید و از خدا پروا كنید كه به سویش محشور مىشوید.
نکته ها
«بِرّ» شامل هر كار نیكى مىشود و نمونههایى از آن در آیه 177 سوره بقره آمده است: «ولكنّ البرّ من آمن باللّه...»
نجوا و در گوشى سخن گفتن مىتواند احكام متفاوتى داشته باشد از جمله:
آنجا كه فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا كه سبب ترس و دلهرهى دیگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا كه براى كمك به دیگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
موضوع و محتواى گفتار، ارزش آن را مشخص مىكند. اگر موضوع نجوا، نیكى و تقوا باشد یك ارزش است ولى اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهى محتوى نیز خوب است، امّا موقعیّت خوبى نیست. مثلاً در جمع مؤمنان دو نفر درگوشى سخن بگویند.
پيام ها
1- مؤمن محترم است، حتّى هنگام نهى از منكر احترام او را حفظ كنید. «یا أیّها الّذین آمنوا»
2- در امر به معروف و نهى از منكر و ارشاد و تبلیغ، راههاى حق و باطل و مصادیق آن را باید روشن كرد. «لاتتناجوا... تناجوا»
3- همهى سخنان را نباید آشكار و نهان گفت. گاهى باید نهى از منكر یا امر به معروف، در خفا و پنهان باشد. «تناجوا بالبرّ و التقوى»
4- مبادا نجواى بد را به جاى نجواى خوب قلمداد كنیم. «تناجوا... واتقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»
5 - تقوا و پرهیزكارى و توجّه به معاد، زمینه دورى از سخنان نارواست. «واتّقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»