1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 24
تفسير 59. الحشر آية 7
Number of verses: 24
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
مَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنكُمْ ۚ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ 7
آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید؛ و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است!

ترجمه
 آنچه را خداوند از اهل آبادى‏ها به رسولش بازگرداند، پس براى خدا و براى رسول و براى خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است تا (این اموال) تنها میان ثروتمندان شما در گردش نباشد و آنچه پیامبر براى شما آورده، بگیرید و آنچه شما را از آن بازداشته، ترك كنید و از خدا پروا كنید كه خداوند، سخت كیفر است.

نکته ها
«دولة» به معناى گردش و دست به دست كردن اموال است.
در قرآن، چهار مرتبه به لزوم پشتیبانى اقتصادى از اهل بیت پیامبرعلیهم السلام اشاره و به پرداخت بخشى از خمس، فیى‏ء و دیگر درآمدها به آنان تأكید شده است: «و لذى القربى‏»(12)، «و لذى القربى‏»(13)، «و آت ذا القربى حقّه»(14) و «فآت ذا القربى حقّه»(15)
در آیه چهارم این سوره براى كسانى كه با پیامبر مخالفت مى‏كنند، عبارتِ «شدید العقاب» آمده بود و در این آیه نیز براى افرادى كه ممكن است به تقسیم فیئ توسط پیامبر ایراد بگیرند، عبارتِ «شدید العقاب» آمده است.
در این آیه، ابتدا حكم آمده، «فللّه و للرسول و لذى...» سپس دلیل حكم، «كى لایكون دولة...» و در پایان، توجه به احكام حكومتى پیامبر مطرح شده است.
خداوند براى «ذى القربى» هم مقام معنوى را سفارش كرده «قل لاأسئلكم علیه أجراً الا المودّة فى القربى»(16) و هم پشتوانه اقتصادى را. «ما افاء اللّه... لذى القربى»
گرچه براى تقسیم فیئ‏در این آیه شش مورد بیان شده، ولى لازم نیست در تمام موارد به طور یكسان تقسیم شود.(17)
فیئ، به شخص رسول خداصلى الله علیه وآله اختصاص ندارد، بلكه براى موقعیّت و مقام و جایگاه اوست و لذا بعد از پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله در اختیار جانشینان بر حق او یعنى اهل بیت‏علیهم السلام است و در زمان غیبت، در اختیار فقهاى عادلِ بى هوى‏ و هوس.
هر كجا با تلاش رزمندگان به غنایم رسیدیم، تنها خمس آن میان شش گروه تقسیم مى‏شود، چنانكه در آیه 41 سوره انفال آمده است، ولى هر كجا بدون زحمت چیزى بدست آید، تمامش میان آن شش گروه تقسیم مى‏شود.


12) انفال، 41.
13) حشر، 7.
14) اسراء، 26.
15) روم، 38.
16) شورى، 23.
17) تفسیر احسن‏الحدیث.

پيام ها
 1- قوانین قرآن، كلى است، نه مخصوص به شأن و زمان نزول. (قانون فیئ مربوط به تمام مواردى است كه كفّار آن را رها كرده و رفته‏اند و مخصوص یهود بنى‏نضیر نیست. كلمه «ما» و «قرى‏» نشان عمومیّت است.) «ما افاء اللّه على رسوله من اهل القرى‏»
 2- اموالِ كفّار فرارى، در اختیار رهبر دینى است. «ما افاء اللّه على رسوله»
 3- نظام اسلامى به پشتوانه اقتصادى نیاز دارد كه یكى از آنان فیئ و اموالى است كه بدون جنگ، به خاطر فرار یا متاركه كفّار نصیب مسلمانان مى‏شود. «ما افاء اللّه على رسوله...»
 4- رعایت ادب و شئون، در سخن لازم است. (ابتدا نام خدا، سپس رسول خدا و سپس دیگران). «للّه و للرسول...»
 5 - سهم خداوند، زیر نظر پیامبر در راه رضاى خدا مصرف مى‏شود. «فللّه...»
 6- فقرزدایى، جزء برنامه‏هاى اصلى اسلام است. «و المساكین»
 7- اگر گردش ثروت در دست اغنیاى مسلمانان ممنوع است، پس در دست كفّار قطعاً مورد نهى است. «كى لایكون دولة بین الاغنیاء...»
 8 - برنامه‏ریزان اقتصادى در نظام اسلامى باید به تعدیل ثروت وعدم تمركز آن در دست یك گروه خاص توجه داشته باشند. «كى لایكون دولة بین الاغنیاء...»
 9- اطاعت از فرامین پیامبر واجب است، زیرا پیامبر معصوم است، وگرنه به طور مطلق و بى چون و چرا دستوراتش واجب الاطاعه نبود. «ما آتاكم الرسول فخذوه...»
 10- سنت پیامبر، لازم الاجرا است. «ما آتاكم الرسول فخذوه»
 11- لازم نیست تمام دستورات در قرآن آمده باشد، بلكه هر امر و نهى كه در سخنان پیامبر آمده باشد باید اطاعت شود. «ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا»
 12- در انجام فرمان پیامبر، سرعت به خرج دهیم. «فخذوه... فانتهوا» (حرف فاء براى سرعت است).
 13- در مسائل مالى و تقسیم آن لغزشگاهى است كه باید با تقوا از آن گذشت. «ما افاء اللّه... و اتقوا اللّه»
 14- اطاعت بى چون و چرا از پیامبر، نمودى از تقوا است. «ما أتاكم الرسول فخذوه... و اتقوا اللّه»
 15- بى تقوایى، كیفرى شدید دارد. «و اتقوا اللّه انّ اللّه شدید العقاب»
 16- یاد كیفر سخت، سبب تقوا است. «و اتقوا اللّه... شدید العقاب»

Copyright 2015 almubin.com