ترجمه
ویهودیان ومسیحیان گفتند: ما پسران خدا ودوستان (خاص) اوییم. بگو: پس چرا شما را به (كیفر) گناهانتان عذاب مىكند؟! (چنین نیست) بلكه شما نیز انسانهایى از مخلوقات اویید (وامتیازى ندارید). (خداوند) هر كه را بخواهد (وشایسته بداند) مىآمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مىكند، وحكومت آسمانها وزمین و آنچه میان آن دو است از آن خداوند است، و بازگشت و سرانجام تنها به سوى اوست.
نکته ها
هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه وآله جمعى از یهودیان را به اسلام دعوت كرد، گفتند: ما فرزندان و دوستان خداییم. [49]
یهود و نصارا خود را پسران واقعى خدا نمىدانستند، بلكه نوعى فرزند خواندگى تشریفاتى براى خود تصوّر مىكردند.
قتل انبیا، كتمان بشارتها به آمدن پیامبر اسلام، پیمان شكنى، تحریف كتب آسمانى، گوسالهپرستى، بهانهجویى، شكمپرستى، نمونههایى از جنایات بنىاسرائیل است و كنده شدن كوه از جاى خود، چهل سال آوارگى، مسخ و ذلّت، نمونههایى از كیفر الهى نسبت به آنان است. «یعذّبكم بذنوبكم»
49) ادّعاى فرزند خدا و دوست خدا بودن، در انجیل یوحنّا، باب 8، جمله 41 نیز آمده است. تفسیر نمونه.
پيام ها
1- نژادپرستى، امتیازطلبى و حقّ را منحصر در خود و حزب و گروه خود دانستن، ممنوع است. «بل أنتم بشر ممّن خلق»
2- هیچ فرد، قوم، نژاد و امّتى، نباید مطمئن به آمرزش خدا باشد، چنانكه نباید از رحمت او مأیوس باشد. «یغفر لمن یشاء ویعذّب من یشاء»