ترجمه
(بنىاسرائیل) گفتند: اى موسى! تا وقتى كه آنها (جباران ستمگر) در آن شهرند، ما هرگز وارد آن نخواهیم شد. پس تو و پروردگارت بروید (و با آنان) بجنگید، ما همانا همین جا نشستهایم.
نکته ها
مكّه وبیتالمقدّس، هر دو سرزمین مقدّسند. امّا موسى علیه السلام كه به قوم خود فرمود: وارد آن شوید و با دشمن بجنگید، بهانه آورده و از فرمان او تخلّف كردند، ولى مسلمانان در سال ششم هجرى كه به قصد عمره در ركاب پیامبرصلى الله علیه وآله تا نزدیكى مكّه آمدند، اگر ممانعت آن حضرت نبود، به شهر حمله مىكردند. در این سفر، «صلح حدیبیه» واقع شد. آرى هر دو قوم به دروازه دو شهر مقدّس رسیدند، ولى یكى چنان گریزان از جنگ ویكى چنین سلحشور.
سستى بنىاسرائیل در مبارزه با دشمن، چنان مشهور بود كه مسلمانان نیز پیش از شروع جنگ بدر (در سال دوّم هجرى) وهنگام ورود به مكّه (سال ششم) مىگفتند: ما همچون بنىاسرائیل نیستیم كه «انّا ههنا قاعدون» بگوییم، همواره در ركاب تو آمادهى جنگیم.
تلاش رهبران الهى در انجام وظایفى كه بر عهده دارند، تنها در صورت همراهى مردم به ثمر مىرسد.
پيام ها
1- بنىاسرائیل، نمونهى بىادبى، بهانهجویى، ضعف و رفاهطلبى بودند. «یا موسى انّا لن ندخلها ابدا...»
در كلمه «لن ندخلها»، جسارت آنان در مقابل فرمان خدا آشكار است.
در كلمهى «أبداً»، اصرار بر جسارت دیده مىشود.
در كلمهى «اذهب»، توهین به حضرت موسى مشاهده مىشود.
در كلمهى «ربّك»، توهین به ذات پروردگار وجود دارد و نشانگر ضعف ایمان آنان است.
«قاعدون»، رفاهطلبى آنان را مىرساند، نه عزّتجویى را.
2- مردم باید خود به اصلاح جامعه بپردازند، نه آنكه تنها از خداوند و رهبران دینى توقّع اصلاح داشته باشند. «فقاتلا إنّا ههنا قاعدون»
3- آرزوى پیروزى بدون كوشش، خردمندانه نیست. «فقاتلا إنّا ههنا قاعدون»