ترجمه
(موسى ) گفت: پروردگارا! همانا من جز خود و برادرم، اختیار كسى را ندارم، پس میان ما و قوم فاسق و تبهكار فاصله بینداز.
نکته ها
حضرت موسى علیه السلام، پس از یأس از حركت بنىاسرائیل، به درگاه خداوند شكایت كرد.
درخواست فاصله افتادن، براى آن بود كه آتش قهر الهى یاران موسى را نیز فرا نگیرد و تنها دشمنان به كیفر برسند، یا اینكه درخواست مىكرد با مرگ كفّار، میان آنان و دشمنان فاصله افتد.
در اینكه چرا حضرت موسى فقط از خود و برادرش یاد مىكند و از آن دو نفر پرهیزكار كه با موسى همصدا شدند و مردم را براى ورود به شهر دعوت كردند یادى نمىكند، مفسّران سخنانى دارند، از جمله:
* موسى به ثبات قدم آن دو نفر هم اطمینان نداشت. [57]
* چون آن دو نفر از سوى مردم به سنگسار تهدید شده بودند، لذا موسى گفت: خدایا! من هیچ قدرتى ندارم، حتّى آن دو نفر در معرض خطرند. [58]
پيام ها
1- غالب دعاهاى قرآنى با استمداد از اسم ربّ است. «قال ربّ...»
2- در حالى همهى مردم از ما بریدهاند، به نجات دهندهى اصلى متوسّل شویم. «فاذهب انت و ربّك... قال ربّ...»
3- شكایت پیامبران به خداوند و نفرین، وقتى است كه از ایمان واطاعت مردم مأیوس شوند. «ربّ انّى...»
4- سرپیچى از جهاد، فسق است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»
5 - یكى از بلاهاى اجتماعى دور شدن مردم از اولیاى خدا ومحروم شدن از فیض وجودشان است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»
6- یكى از بلاها و سختىهاى مؤمنان، زندگى با فاسقان و در میان آنان بودن است. «فافرُق بیننا وبین القوم الفاسقین»