1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 120
تفسير 5. المائدة آية 26
Number of verses: 120
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَةً ۛ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ 26
خداوند (به موسی) فرمود: «این سرزمین (مقدس)، تا چهل سال بر آنها ممنوع است (و به آن نخواهند رسید)؛ پیوسته در زمین (در این بیابان)، سرگردان خواهند بود؛ و در باره (سرنوشت) این جمعیّت گنهکار، غمگین مباش!»

ترجمه
(خداوند به موسى) فرمود: به درستى كه آن (سرزمین مقدّس) تا چهل سال برآنان ممنوع شد، (پس به‏خاطر این سستى وتخلّف این مدّت طولانى را) در زمین سرگردان (و از مواهب مادّى ومعنوى آن سرزمین مقدّس، محروم) خواهند شد، پس بر این قوم تبهكار و فاسق، تأسّف مخور.

نکته ها
«یَتیهون» از ریشه‏ى «تیه» به معناى سرگردانى است. وبه صحراى سینا، محلّ سرگردانى آن قوم نیز گفته شده است، كه چهل سال، در آن منطقه به سر بردند و از بركات زمین محروم ماندند.
داستان تخلّف بنى‏اسرائیل و قهر الهى و سرگردانى آنان در تیه، در فصل چهارم از سِفر اعداد، در تورات مطرح شده است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند ورود بنى‏اسرائیل به بیت‏المقدّس را به جهت تخلّف آنان از فرمان حضرت موسى، بر آنان و فرزندانشان تحریم كرد و بالاخره فرزندان فرزندان آنها موفّق به ورود شدند. (یعنى تا پدران و فرزندان آنان كه مورد تحریم قرار گرفته بودند زنده بودند، ورود به ارض مقدّس حاصل نگردید.) [59]
در روایات مى‏خوانیم: شبیه داستان بنى‏اسرائیل، براى مسلمانان هم پیش خواهد آمد. [60]
در عدد اربعین (چهل) «اربعین سنة» رمزى است، كه هم در قهر و هم در لطف الهى به كار مى‏رود. حضرت موسى براى گرفتن تورات، چهل شب در كوه طور ماند و مدّت آوارگى قوم یهود چهل سال بود.
گاهى اصلاح نسل جدید، با انقراض نسل قدیم است، «أربعین سنةیتیهون فى الارض» باید خودباختگان نظام فرعونى كه قدر موسى را نمى‏دانند از دنیا بروند و نسل جدیدى در فضاى آزاد و با مشكلات زندگى صحرایى رشد كنند تا قدر زندگى در شهر و در سایه رهبران آسمانى را بدانند. در حدیث است كه آنان در سرزمین «تیه» از دنیا رفتند و فرزندانشان وارد سرزمین مقدّس شدند.


59) تفسیر عیّاشى.
60) بحار، ج‏28، ص‏14 و 30.

پيام ها
1- كیفر فرار از جنگ، محرومیّت است. «فانّها محرّمة علیهم»
2- سرگردانى، نوعى عذاب براى فاسقان است.«یتیهون فى الارض»
3- قاعدین و فراریان از جبهه، باید از بعضى امكانات و مزایا محروم باشند. «فانّها محرّمة علیهم»
4- انبیا، دلسوز مردمند. «فلا تأس»
5 - براى فاسقان دلسوزى نكنید. «فلا تأس» (تنبیه مجرم، همچون داروى تلخ به نفع سلامت فرد و جامعه است.)

Copyright 2015 almubin.com