1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 30
تفسير 67. الملك آية 30
Number of verses: 30
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ 30
بگو: «به من خبر دهید اگر آبهای (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسی می‌تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!»

ترجمه
بگو: او خداى رحمان است، ما به او ایمان آورده‏ایم و بر او توكل نموده‏ایم، پس خواهید دانست، كیست آن كه در گمراهى آشكار است.
بگو: به من خبر دهید اگر آب (چشمه‏ها و چاههاى) شما در زمین فرو رود، كیست آن كه آب روان و گوارا براى شما بیاورد.

نکته ها
زمین متشكّل از بخش‏هاى نفوذپذیر ونفوذناپذیر است. اگر تمام قسمت‏هاى آن نفوذناپذیر بود، آبى ذخیره نمى‏شد و اگر تمام زمین نفوذپذیر بود، زمین به صورت باتلاق در مى‏آمد.
«غَور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعین» به معناى آسان و روان است.
آخرین آیه به منزله تفسیر آیه قبل است. در آیه 29 مى‏فرماید: «قل هو الرحمن» و در آیه 30، نمونه رحمت را آب روان، ذكر مى‏كند. در آیه اول مى‏فرماید: بر او توكل كردیم و در آیه بعد مى‏فرماید: دلیل توكل بر او این است كه اگر آب مورد نیاز به زمین فرو رود، هیچ كس نمى‏تواند آن را بیاورد.
امام باقرعلیه السلام (در تأویل آیه) فرمود: اگر امام شما غایب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى‏فرستد كه اخبار آسمان‏ها و زمین و حلال و حرام را براى شما بگوید؟ «ان اصبح ماءكم غوراً...»(34)


34) تفسیر نورالثقلین.

پيام ها
 1- پیامبر وظیفه دارد موضع خود را در برابر نااهلان اعلام كند. «قل هو الرّحمن»
 2- در برابر كفّار، دو عامل ایمان و توكل وسیله نجات شماست. «آمنّا... توكّلنا»
 3- توكّل، ثمره ایمان و ملازم آن است. «آمنّا... توكّلنا»
 4- ایمان به سرچشمه رحمت ارزش دارد نه به بت‏هاى جامد. «هو الرّحمن آمنّا»
 5 - با توكّل بر خداوند، كفّار آرزوى خود را به گور خواهند برد. «علیه توكلنا فستعلمون...»
 6- پایان كار ملاك است نه آغاز آن. «فستعلمون من هو فى ضلال مبین»
 7- ابتدا زیربناى اعتقادى خود را محكم كنید و بعد به تهدید دشمن بپردازید. «آمنّا... توكّلنا... فستعلمون...»
 8 - قاطع و استوار سخن گفتن رهبر جامعه اسلامى، سبب دلگرمى خودى‏ها و دلهره بیگانگان مى‏شود. «قل هو الرّحمن... فستعلمون...»
 9- احتمال بروز خطر براى دورى از بى‏تفاوتى و غفلت كافى است. «اِن اصبح ماءكم غوراً»
 10- دست خداوند در تغییر قوانین هستى باز است. «اِن اصبح ماءكم غوراً»

Copyright 2015 almubin.com