1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 165
تفسير 6. الأنعام آية 77
Number of verses: 165
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ 77
و هنگامی که ماه را دید که (سینه افق را) می‌شکافد، گفت: «این خدای من است؟» امّا هنگامی که (آن هم) غروب کرد، گفت: «اگر پروردگارم مرا راهنمایی نکند، مسلّماً از گروه گمراهان خواهم بود.»

ترجمه
پس (بار دیگر) چون ماه را در حال طلوع و درخشش دید، گفت: این پروردگار من است. پس چون غروب كرد، گفت: اگر پروردگارم مرا هدایت نكرده بود، قطعاً از گروه گمراهان مى‏بودم.

نکته ها
كلمه‏ى «بازغ» از «بزغ»، به معناى شكافتن وجارى ساختن خون است. امّا در اینجا گویا طلوع خورشید و ماه، پرده‏ى تاریكى شب را مى‏شكافد و سرخى كم رنگى در اطراف خود پدید مى‏آورد. [401]
ابراهیم علیه السلام هم با ستاره پرستان برخورد كرد، هم با ماه و خورشید پرستان. [402] به گفته‏ى بسیارى از مفسّران، گفتگوى حضرت ابراهیم با مشركین منطقه‏ى بابل بود.
انسان در هر فرضیه‏اى كه به بن بست رسید، باید بدون لجاجت، مسیر را عوض كند. بر خلاف مشهور كه مى‏گویند: مرد آن است كه روى حرف خود بایستد و پافشارى كند، این آیه به ما مى‏گوید: مرد آن است كه حرفش «حقّ» باشد، گرچه با تغییر موضع باشد.


401) تفسیر نمونه.
402) تفسیر نورالثقلین.

پيام ها
پیام‏هاى 1 و 2 و 3 آیه‏ى قبل، در اینجا نیز موضوعیّت دارد.
4- در انتقاد، باید از روش گام به گام بهره گرفت. در آیه‏ى قبل فرمود: من «آفلین» را دوست ندارم. ولى اینجا مى‏فرماید: پرستش ماه، انحراف و ضلالت است.
5 - در راه شناخت، باید به فیض و هدایت الهى تكیه كرد و بدون آن، نمى‏توان به سرچشمه‏ى زلال معارف رسید. [403] «لئن لم یهدنى ربّى»
6- در درون انسان، گمشده‏اى است كه گاهى در پیدا كردن آن، سراغ مصداق‏هاى گوناگون (و گاهى انحرافى) مى‏رود. «هذا ربّى» در دو آیه پى‏درپى آمده است.
7- انبیا هم به هدایت الهى نیازمندند. «لئن لم یهدنى ربّى»
8 - هدایتگرى از شئون ربوبیّت است. «یهدنى ربّى»


403) تفسیر المیزان.

Copyright 2015 almubin.com