1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 40
تفسير 78. النبأ آية 1
Number of verses: 40
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ 1
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟!

ترجمه
درباره چه از یكدیگر مى‏پرسند؟
 از خبر بزرگ.
همان كه ایشان در باره آن اختلاف دارند.
چنین نیست؛ زود است كه بدانند.
باز چنین نیست؛ زود است كه بدانند.

نکته ها
واژه «نبأ» به معناى خبرِ مهم و حتمى است كه از آیات بعد فهمیده مى‏شود مراد از آن خبر برپاشدن قیامت و رستاخیز است.
در روایات، حضرت على‏علیه السلام به عنوان یكى از مصادیقِ «نبأ عظیم» معرّفى شده است.(1)
درباره معاد، كفار چند گروهند: «الذى هم فیه مختلفون» بعضى آنرا محال و برخى بعید دانسته و برخى تردید مى‏ورزند و برخى دیگر لجاجت مى‏كنند.
سؤال، گاهى براى فهمیدن مطلب است كه مورد تأیید و تأكید قرآن است، چنانكه مى‏فرماید: «فسئلوا اهل الذكر»(2) امّا گاهى سؤال، براى ایجاد تشكیك و تردید در ذهن دیگران است، آنهم در امور قطعى و حتمى مانند وقوع قیامت كه قرآن در این آیات، آن را مورد مذمّت قرار مى‏دهد.


1) تفسیر نورالثقلین.
2) نحل، 43.

پيام ها
 1- شروع سخن با طرح سؤال، در تأثیر كلام مؤثّر است. «عمّ یتساءلون»
 2- تشكیك در قیامت، كار كافران است. «یتساءلون عن النبأ العظیم»
 3- اگر سوال طبیعى بود باید جواب داد: «یسئلونك ... قل» ولى اگر شیطنت بود. برخورد لازم است. «كلا سیعلمون»
 4- در برابر طعنه و كنایه به مقدّسات و باورهاى قطعى، با قاطعیّت باید سخن گفت. «كلاّ»
 5 - در برابر تردید، باید حرف حق را تكرار كرد.  «كلاّ سیعلمون...كلاّ سیعلمون»
 6- قیامت دورنیست. «سیعلمون» (حرف سین رمز نزدیك بودن است)
 7- قیامت، روز كشف حقائق است. «سیعلمون»

توضيحات
  سیماى سوره نبأ
 این سوره چهل آیه دارد و در مكّه نازل شده است.
 نام سوره برگرفته از آیه دوم است كه از قیامت، به «نبأعظیم» یعنى خبر بزرگ یاد مى‏كند.
 آیات این سوره با استدلال به نظام حكیمانه حاكم بر طبیعت، برپایى قیامت براى اجراى نظام پاداش و كیفر را لازمه حكمت الهى شمرده و هستى انسان بدون آن را عبث و بیهوده مى‏داند.
 ادامه سوره گوشه‏اى از عذاب سخت طغیان‏گران و نعمت‏هاى بهشتیان را بیان مى‏دارد و با هشدار شدید به كافران پایان مى‏پذیرد.

Copyright 2015 almubin.com