1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 167
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ ۖ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ 167
و (نیز به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت اعلام کرد: تا دامنه قیامت، کسی را بر آنها مسلّط خواهد ساخت که همواره آنها را در عذاب سختی قرار دهد؛ زیرا پروردگارت مجازاتش سریع، (و در عین حال، نسبت به توبه‌کاران) آمرزنده و مهربان است.

ترجمه
و (به یاد آور) آنگاه كه پروردگارت اعلام كرد: همانا تا روز قیامت، كسى را بر آنان (بنى‏اسرائیل) مسلّط خواهد كرد كه آنان را پیوسته عذاب سخت دهد. همانا پروردگارت زود عقوبت مى‏كند و شكّى نیست كه او (در برابر توبه‏كنندگان) بخشاینده و مهربان است.

نکته ها
«تَأذَّن»، یعنى سوگند یاد كرد و اعلام نمود. «یَسُوم» از «سَوم»، یعنى تحمیل كردن.
بارها على علیه السلام خطاب به بى‏وفایان عصر خویش مى‏فرمود: خداوند مرا از شما بگیرد و دیگران را بر شما مسلّط سازد. [322]


322) نهج البلاغه، خطبه 25 و 70

پيام ها
1- كیفر الهى در مورد یهود و سرنوشت آنان، قابل توجّه است. «واذ...»
2- گرچه سنّت الهى، مهلت دادن به منحرفان است، امّا مهلت در همه جا و براى همیشه نیست. «لیبعثنّ علیهم»
3- تسلّط مردم تبهكار بر بنى‏اسرائیل، عقوبت الهى به سبب اعمال خود آنان است. «لیبعثنّ علیهم»
4- ملّت‏ها، تاریخى بهم پیوسته دارند و گناهِ نسلى در نسل‏هاى آینده و در طول تاریخ حتّى تا قیامت ادامه مى‏یابد. «الى یوم القیامة»
5 - آنان كه در برابر اولیاى الهى دهن كجى كنند، ذلیل مى‏شوند. «یسومهم...»
6- قوم ستمگر یهود، همیشه ذلیل و خوار خواهند بود. «الى یوم القیامة»
7- ترس از عقوبت، همراه با امید به مغفرت و رحمت الهى، مایه‏ى تربیت و رشد انسان است. «انّ ربّك لسریع الحساب و انّه لغفور رحیم»
8 - راه توبه و دریافت مغفرت الهى براى همه باز است. «انّه لغفور رحیم»

Copyright 2015 almubin.com