1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 19
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ 19
و ای آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید! امّا به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود!»

ترجمه
و اى آدم! تو و همسرت در آن باغ (بهشت گونه) ساكن شو و از (هرگونه و هرچه و) هرجا خواستید بخورید، و(لى) نزدیك این درخت نشوید كه از ستمكاران (بر خویش) خواهید شد.

نکته ها
مشابه این آیه، در سوره‏ى بقره آیه‏ى 35 نیز گذشت.
امام رضا علیه السلام در مورد اینكه شجره‏اى كه مورد نهى قرار گرفت آیا گندم است یا انگور و یا چیز دیگرى، مى‏فرماید: چون درختان بهشتى میوه‏هاى متنوّعى مى‏دهند، تمام اقوال را شامل مى‏شود. [37]
خداوند اراده كرده بود كه انسان به عنوان خلیفه‏ى او در روى زمین زندگى كند، «انّى جاعل فى الارض خلیفة» [38] و براى نشان دادن این شایستگى به دیگران، حقایقى را به انسان تعلیم داد، آنگاه دستور سجده بر او را داد و در بهشت قرارش داد و سپس اوّلین تكلیف را به او فرمان مى‏دهد و موضوع تعهّد و مسئولیّت و اختیار شروع مى‏شود و پس از آن مجازات تخلّف از تكلیف و ورود به زمین و تلاش براى تكامل صورت مى‏گیرد و همه‏ى این مراحل بر پایه‏ى علم الهى صورت گرفت، چنانكه حضرت على علیه السلام پس از بیان این مراحل واستقرار انسان در روى زمین مى‏فرماید: علم خداوند در مورد او به وقوع پیوست. [39]
در این كه مراد از «جنّة» و بهشتى كه آدم در آن ساكن بود چیست، اقوال مختلفى بیان شده است؛ بعضى آن را همان بهشت موعود مى‏دانند و خلود و جاودانگى در آن را از آنِ كسانى مى‏دانند كه به واسطه‏ى عمل و جزا داخل آن شده‏اند، و در مورد غیر آن چنین نیست، چنانكه پیامبر صلى الله علیه وآله در شب معراج وارد آنجا شد و برگشت. امّا امام صادق علیه السلام فرمود: بهشت آدم، یكى از باغهاى دنیا بوده است. [40] زیرا در بهشت موعود، امر و نهى و تكلیف وجود ندارد.


37) عیون‏الاخبار، ج‏1، ص‏306
38) بقره، 30
39) نهج البلاغه، خطبه‏91
40) تفسیر اثنى عشرى‏

پيام ها
1- ابتدا موارد مجاز و راه‏هاى صحیح را باز كنید، سپس موارد ممنوع را گوشزد كنید. «فكُلا... لاتقربا»
2- نزدیك شدن به حرام و مناطق ممنوعه‏ى احكام الهى، آلودگى به گناه را به دنبال دارد. «لاتقربا... فتكونا...»
3- با بودن راه مجاز «فَكُلا»، راه ممنوعه رفتن ظلم است. «فتكونا من الظالمین»

Copyright 2015 almubin.com