ترجمه
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده، پیروى كنید و از سرپرستانى جز او پیروى نكنید. چه اندك پند مى‏پذیرید!

نکته ها
آیه‏ى قبل، وظیفه‏ى پیامبر صلى الله علیه وآله را در انذار و تذكّر بیان كرد و این آیه وظیفه‏ى امّت را در اطاعت و تبعیّت. آن آیه از پیامبر صلى الله علیه وآله، «سعه صدر» مى‏خواست، اینجا از امّت، «تبعیّت» مى‏طلبد. آیه‏ى قبل، «أنزل الیك» بود، اینجا «اُنزل الیكم» است.
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: «فاذا التَبَست علیكم الفِتَن كقطع اللیل المظلِم فعلیكم بالقرآن... مَن جعله اَمامه قاده الى الجنّة و مَن جَعَله خلفه ساقه الى النّار» [2] ، هر گاه فتنه‏ها همچون پاره‏هاى شبِ تار شما را فرا گرفت، پس بر شما باد به قرآن، هركس قرآن را امام خود قرار دهد به بهشت مى‏رسد و هر كس به آن پشت كند، به آتش دوزخ رهنمون مى‏شود. چنانكه حضرت على علیه السلام فرمود: «ففى اتّباع ماجائكم من اللّه الفوزالعظیم و فى تركه الخطاء المبین» [3] ، رستگارى بزرگ در پیروى از قرآن است و در ترك آن، خطا و گمراهى آشكار مى‏باشد.

پيام ها
1- پیروى از آیات الهى، سبب رشد و تربیت بشر است. «اتّبعوا... ربّكم»
2- لازمه‏ى ربوبیّت و تربیت الهى، نزول دستورات و راهنمایى‏ها و تذكّرات است. «ما اُنزل الیكم من ربّكم»
3- نتیجه‏ى پیروى از وحى، قرار گرفتن تحت ولایت الهى است و ترك آن، قرار گرفتن تحت ولایت دیگران است. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء»
4- اطاعت و پیروى از دیگران، در حقیقت پذیرش ولایت آنهاست. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء» با آنكه مى‏توانست بگوید: «لاتتّبعوا من دونى احدا»
5 - كسى كه ولایتِ خداى یكتا را نپذیرد، «ربّكم» باید چندین «ولىّ» را از خود راضى كند. «أولیاء»
6- پندپذیرى انسان، اندك است. «قلیلاً ما تذكّرون»