ترجمه
(حضرت هود، با دیدن سرسختى قوم عاد) گفت: پلیدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آیا با من درباره‏ى نام‏هایى جدل مى‏كنید كه شما و نیاكانتان بر آن (بت‏ها) نهاده‏اید؟ خداوند نسبت به حقّانیّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر (قهر الهى) باشید، من هم با شما از منتظرانم.

نکته ها
این آیه دلالت مى‏كند به اینكه هر منصب و لقب و عنوانى الهى كه به غیر اذن خداوند باشد، مخصوصاً در ولایت عامّه، كذب و بهتان است. همان گونه كه لقب امیرالمؤمنین تنها براى حضرت على علیه السلام مى‏باشد، نه هیچ كس دیگر، لذا هنگامى كه امام صادق علیه السلام را با عنوان امیرالمؤمنین خطاب كردند، حضرت از این كار نهى كرده و فرمودند: هركس غیر از على علیه السلام خود را به این عنوان متّصف كند، جایگاهش آتش است. [162]

پيام ها
1- نتیجه لجاجت و در افتادن با حقّ، كیفر الهى و ننگ و هلاكت است. «قد وقع علیكم» (بگذریم كه خود لجاجت نوعى پلیدى معنوى است)
2- انسان ذاتاً موحّد و طالب توحید است، ولى گاهى تعصّب بر او عارض شده و حاكم مى‏شود. «وقع علیكم»
3- كیفرهاى الهى در مسیر تربیت انسان واز شئون ربوبیّت خداست. «من ربّكم»
4- سنگ و چوب، با نام‏گذارى، «خدا» نمى‏شود. (نام‏هاى دهان پركن و بى‏محتوا، یكى از بلاهاى قرن ما نیز هست.) «أسماء سمّیتموها»
5 - معبودهاى مشركان، اسماى بى‏مسمّایند كه حقیقت و مشروعیّت ندارند و خداوند در هیچ آئینى به آن فرمان نداده است. «أسماء... مانَزّل اللّه بها من سلطان»
6- عقاید باید بر پایه‏ى حجّت و برهان باشد، حتّى از بت‏پرستان هم برهان بخواهید. «ما نزّل اللّه بها من سلطان» (از آنان كه مى‏گویند بت وسیله‏ى تقرّب به خداست، بپرسید آیا دلیلى دارید كه خداوند پرستش بت را وسیله‏ى قرب خود قرار داده است؟)
7- استدلال و برهان، نوعى فیض الهى است كه به قلب و فكر انسان مى‏رسد. «ما نزّل اللّه بها من سلطان»
8 - انبیا، به درستى هدف و پیروزى خویش و سقوط مخالفان اطمینان داشتند. «انتظروا انّى معكم من المنتظرین»