ترجمه
پس شعیب از آنان روى گرداند و گفت: اى قوم من! پیامهاى پروردگارم را به شما رساندم و برایتان خیرخواهى كردم، پس چگونه بر (سرنوشت) قوم كافر تأسّف بخورم؟
پيام ها
1- قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. «فاخذتهم الرجفة... اَبلَغتُكم رسالات ربّى»
2- موعظه، مدارا و توجّه به مردم حدّى دارد، گاهى هم باید از آنان اعراض نمود. «فتولّى عنهم»
3- تبلیغ، باید همراه با مهربانى و سوز باشد. «اَبلَغتُكم... نَصحتُ»
4- نصایح و خیرخواهى را با منافع شخصى آمیخته نكنیم. «نصَحتُ لكم»
5 - وقتى به وظیفهى خود عمل كردیم، نگران نباشیم كه چه خواهد شد. «اَبلَغتُكم...كیف آسى»
6- تأسّف نابجا و عاطفهى بىمورد، ممنوع است. «فكیف آسى»
(در موارد دیگرى هم به پیامبراكرم صلى الله علیه وآله خطاب شده كه «لاتحزن علیهم» [184] ، غصّهى آنان را نخور.)
7- آنجا كه روحیّهى كفر، لجاجت و عناد حاكم باشد، موعظهى پیامبران هم اثر نمىكند. «فكیف آسى على قوم كافرین»
184) حجر، 88 ؛ نحل، 127 و نمل، 70