1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 19
تفسير 82. الانفطار آية 1
Number of verses: 19
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ 1
آن زمان که آسمان [= کرات آسمانی‌] از هم شکافته شود،

ترجمه
آنگاه كه آسمان شكافته شود.
و آنگاه كه ستارگان پراكنده شوند.
و آنگاه كه دریاها گشوده و به هم راه یابند.
و آنگاه كه قبرها زیرورو گردد.
(در آن زمان) هركس مى‏داند، آنچه از پیش فرستاده و آنچه براى بعد گذاشته است.

نکته ها
«اِنفطار» به معناى شكافته شدن است، «فطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن مى‏شكافد. «انفطار» و «انشقاق» به یك معناست، لكن در انفطار بعد از شكافتن به چیزى مى‏رسیم، بر خلاف انشقاق، چنانكه عرب در حفر قنات مى‏گوید: «فطرتُ» چون بعد از شكافتن زمین، به آب مى‏رسد.
«اِنتثار» به معناى پراكندگى است و به چیزى كه بر سر عروس مى‏ریزند، نثار گویند.
«فَجر» به معناى بروز شكاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگر عظمت و شدّت شكافته شدن كوههاست.
در كلمه «بُعثر» هم معناى «بعث» (به پا خواستن) است و هم معناى «ثور» (دگرگون شدن)، لذا راغب در مفردات گفته است كه بعید نیست فعل «بُعثر» مركّب از این دو فعل باشد، یعنى زیر و رو شدن خاك‏ها و برپاخاستن مردگان.
پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشكى به گونه‏اى است كه هرگاه نظام یكى از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم مى‏خورد.

پيام ها
 1- نظام حاكم بر آسمان و زمین به دست خداست و هرگاه او بخواهد تغییر مى‏كند. «اذا السماء انفطرت»
 2- معاد جسمانى است و مردگان از قبر برمى‏خیزند. «اذا القبور بعثرت»
 3- به هم ریختن نظام هستى، مقدّمه رستاخیز و رستاخیز، براى حساب و كتاب و جزاى اعمال انسان‏هاست. «علمت نفس ما قدّمت...»
 4- در قیامت ظرفیّت انسان توسعه مى‏یابد و همه كارهاى گذشته را به یاد مى‏آورد. «علمت نفس ما قدّمت»
 5 - انسان، هم باید به فكر گذشته خود باشد، تا اگر خلافى كرده توبه كند و هم به فكر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبى از خود بجاى گذارد. «ما قدّمت و اخّرت»
 6- در قیامت، انسان هم به آنچه عمل كرده آگاه مى‏شود و هم به آثار خوب یا بد اعمال خود. «ما قدّمت و اخّرت»
 7- در قیامت، انسان به كارهایى كه مى‏توانسته بكند و به تأخیر انداخته و انجام نداده پى مى‏برد. «علمت... ما اخّرت» و شاید مراد از «اخّرت» كارهایى است كه بازدهى آن پس از مرگ به ایشان مى‏رسد. مانند تألیف كتاب یا بناى فساد.

توضيحات
سیماى سوره انفطار
 این سوره نوزده آیه دارد و در مكّه نازل شده است.
 نام آن برگرفته از آیه اول و به معناى شكافته شدن آسمان است.
 همچون دیگر سوره‏هاى مكّى، محور این سوره، قیامت و حالات مردمان در آن هنگامه هولناك است. حوادث عظیمى كه در پایان دوران جهان و در آستانه قیامت رخ مى‏دهد، فرشتگانى كه مأمور ثبت اعمال انسان‏ها در دنیا هستند، عاقبت نیكان و بدان و گوشه‏اى از مشكلات آن روز، بخش‏هاى مختلف این سوره را تشكیل مى‏دهد.
 براى تلاوت این سوره در نمازهاى واجب و مستحب، فضیلت‏هایى وارده شده كه بیانگر نیاز دائمى انسان به تذكّر و توجّه است تا از قیامت غفلت نكند و به دنیا دل نبندد.

Copyright 2015 almubin.com