ترجمه
ولى شما زندگى دنیا را ترجیح مىدهید.
و حال آنكه آخرت بهتر و ماندگارتر است.
این سخن در كتب آسمانى پیشین نیز آمده است.
كتابهاى ابراهیم و موسى.
نکته ها
در روایات، علاقه به دنیا سرچشمه تمام خطاهاست. «حبّ الدنیا رأس كل خطیئة»(13) دنیا پل عبور است، نه توقفگاه، باید از آن عبور كرد و به اقامتگاه رسید. «خذوا من ممرّكم لمقرّكم»(14)
در قرآن معمولاً زكات بعد از نماز آمده است: «یقیمون الصّلاة و یؤتون الزكاة»(15) ولى امام صادق علیه السلام مىفرماید: در عید فطر پرداخت زكات به فقرا قبل از نماز عید آمده است. سپس این آیه را تلاوت فرمود:(16) «قد افلح من تزكّى و ذكر اسم ربّه فصلّى»
امام رضاعلیه السلام از معناى این آیه سؤال كرد: «ذكر اسم ربّه فَصَلى» شخصى گفت: هرگاه نام خدا را برد نماز بخواند. امام فرمود: این تكلیف سختى است كه در شبانه روز هر وقت نام خدا برده شد انسان نماز بخواند. او پرسید: پس معنا چیست؟
امام فرمود: هرگاه نام خدا برده شد، صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد. «كلمّا ذكر ربّه صَلّى على محمّد و اله»(17)
آخرت بهتر از دنیا است، زیرا ویژگىهاى زیر را دارد:
1. جاودانگى زمانى: «خالدین فیها»(18)
2. وسعت مكانى: «عرضها كعرض السماء و الارض»(19)
3. تنوع در خوراكى: «انهار من عسل»(20)، «فاكهة كثیر»(21)
4. دورى از ترس و اندوه: «آمنین»(22)
5. دوستان وفادار: «اخواناً على سرر متقابلین»(23)
6. همسران زیبا: «كامثال اللؤلؤ المكنون»(24)
ابوذر از پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله نقل مىكند كه خداوند یكصد و بیست و چهار هزار پیامبر فرستاده كه 313 نفر آنها رسول و مابقى نبىّ بودهاند و جمعاً 104 كتاب داشتند.(25)
پيام ها
1- مانع تزكیه، علاقه به دنیاست. «بل تؤثرون»
2- دنیا بد نیست، آنچه مورد انتقاد است ترجیح آن بر آخرت است. «تؤثرون»
3- هرگاه از چیزى انتقاد مىكنید، نمونه خوب و راهكار آن را نشان دهید. «تؤثرون... و الاخرة خیر»
4- راه پاك شدن دل و فكر انسان، ذكر مدام و مستمر نام خداوند است. «تزكّى و ذكر اسم ربّه»
5 - توجه به جلوههاى ربوبیّت، عامل یاد خداست. «ذكر اسم ربّه»
6- نماز باید بر اساس ذكر و توجه باشد، نه غافلانه و بر اساس عادت. «ذكر اسم ربّه فَصلّى»
7- نمازگزاران زمانى رستگارند كه اهل تزكیه و یاد خدا باشند. «تزكّى و ذكر اسم ربّه فصَلّى»
8 - كتب آسمانى، همسو و هماهنگ با یكدیگر هستند. «انّ هذا لفى الصحف الاولى»
9- در میان كتب آسمانى، كتب حضرت ابراهیم و حضرت موسى امتیاز خاصى دارد. «صحف ابراهیم و موسى»