ترجمه
و ما تو را براى آسان‏ترین (راه دعوت) آماده مى‏سازیم.
پس تذكّر بده، (البتّه) اگر تذكّر مفید افتد.
هر كس خشیت الهى داشته باشد، بزودى پند گیرد.
و بدبخت‏ترین افراد از آن دورى كند.
همان كس كه به آتش بزرگ درافتد.
پس در آنجا نه بمیرد و نه زندگانى كند.

نکته ها
حضرت موسى براى موفقیّت در انجام تبلیغ، دو چیز از خدا خواست، یكى سعه‏صدر ویكى آسان شدن امر رسالت: «ربّ اشرح لى صدرى و یسّر لى امرى»(7) خداوند این دو امر را بدون درخواست، به پیامبر اسلام عطا فرمود. چنانكه درباره سعه‏صدر فرمود: «ألم‏نشرح لك صدرك»(8) و درباره آسان شدن امر دعوت در این آیه مى‏فرماید: «و نیسّرك للیسرى».(9)
مراد از «نیسّرك» آن است كه اى پیامبر! نفس شریف تو را با خلق عظیم و سعه صدر و صفا و سادگى، چنان مهیّا مى‏كنیم كه بتواند وظیفه رسالت را به آسانى و به بهترین طریق انجام دهد. كارى مى‏كنیم كه تو خود راه آسان را انتخاب كنى كه همان راه فطرت است.(10)
شرائط تذكّر و موعظه:
الف: شرط موعظه، آمادگى واعظ است. «نیسّرك... فذكّر»
ب: تذكّر و موعظه باید بر اساس قرآن باشد. «سنقرئك... فذكّر»
ج: واعظ باید خود اهل غفلت و نسیان نباشد. «فلا تنسى... فذكّر»
د: واعظى موفق است كه به امدادهاى الهى امیدوار باشد. «سنقرئك... نیسّرك... فذكّر»

پيام ها
 1- تبلیغ دین و دعوت مردم به سوى خدا، مشكلات و سختى‏هاى فراوانى در پیش دارد كه خداوند وعده داده است، مبلّغ دین را یارى دهد و تحمّل سختى‏ها را بر او آسان سازد. «نیسرك للیسرى‏»
 2- به هر كس مأموریّتى مى‏دهید، گره كارش را باز كنید. «نیسرك للیسرى فذكّر»
 3- تسبیح ما مقدّمه كار گشایى خداوند است. «سبّح اسم ربّك ... نیسرك للیُسرى »
 4- نزول وحى براى تذكّر به مردم است. «سنقرئك... فذكّر»
 5 - شرط تذكّر، پند پذیرى است و پیامبر نسبت به افراد پندناپذیر مسئولیّتى ندارد. «فذكّر اِن نفعت الذكرى»
 6- تنها افراد خداترس تذكّر را مى‏پذیرند. «سیذكّر من یخشى»
 7- پنددادن افراد خداترس آسان‏تر است. «نیسرك للیُسرى... سیذكر من یخشى»
 8 - به مُبلّغ باید دلدارى داد كه كارش بیهوده نیست. «فذكّر... سیذكّر...»
 9- مُبلّغ نباید توقّع تأثیر فورى داشته باشد. «سیذكّر»
 10- مشكل كفّار دورى خود آنان از قرآن و پیامبر است، نه آنكه در این دو عنصر پاك، ضعف یا نقصى باشد. «یتجنّبها»
 11- قرآن میزان است. پندپذیر آن مدال «یَخشى» مى‏گیرد، «سیذكر من یخشى» و پندناپذیر آن لقب «اشقى» دریافت مى‏كند. «و یتجنّبها الاشقى»
 12- دورى از پند و پیام قرآن، مایه شقاوت است. «یتجنّبها الاشقى»
 13- سیره دائمى تیره‏بختان دورى از پند است. «یتجنبها» در قالب مضارع براى معناى استمرار و دوام است.
 14- بدبخت‏ترین مردم كسى است كه خشیت الهى ندارد. «اَشقى» در برابر «یَخشى» قرار گرفته است.
 15- توقّع اصلاح همه مردم را نداشته باشید. «سیذكر من یخشى و یتجنّبها الاشقى»
 16- عامل پذیرش و عدم پذیرش در درون خود انسان است. «یخشى... اشقى»
 17- كیفر به مقدار خباثت است. «اشقى - النار الكبرى»
 18- دوزخ براى گروهى ابدى و همیشگى است. «لایموت فیها و لایحیى»
 19- خلود در دوزخ، طبیعت دوزخیان را تغییر نمى‏دهد كه دیگر از آتش رنج نبرند، بلكه دائما در شكنجه هستند. «لایموت فیها و لا یحیى»