ترجمه
آیا ندانستند كه تنها خداوند از بندگانش توبه را مى‏پذیرد و صدقات را مى‏گیرد و اینكه خداوند، بسیار توبه‏پذیر و مهربان است.

نکته ها
برخى از آنان كه در جنگ تبوك شركت نكردند، نزد پیامبر آمده و درخواست مى‏كردند كه توبه‏ى آنان را بپذیرد. این آیه مى‏فرماید: توبه‏پذیر خداست، نه دیگرى، و صدقات و زكاتى كه به پیامبر و امام داده مى‏شود، در حقیقت گیرنده‏اش خداوند است.
چون پیامبر به فرمان خدا زكات مى‏گیرد، در حقیقت خدا زكات گیرنده است. نظیر آیه‏ى بیعت: «انّ الذین یبایعونك انّما یبایعون اللَّه» [150] هر كس با تو اى پیامبر بیعت كند، گویا با خدا بیعت كرده‏است.
امام صادق‏علیه السلام فرمود: صدقه در دست فقیر قرار نمى‏گیرد، مگر آنكه در دست خدا قرار گیرد. آنگاه این آیه را تلاوت فرمود. [151]
از امام صادق‏علیه السلام سؤال شد كه آیا گرفتن زكات مخصوص پیامبر است یا بعد از آن حضرت نیز ادامه دارد؟ حضرت فرمودند: آرى، ادامه دارد. [152]

پيام ها
1- پیامبر خدا نیز حقّ توبه‏پذیرى ندارد، تا چه رسد به كشیش‏ها و مقامات كلیسا. این مقام، خاصّ خداست. «هو یقبل‏التوبة»
2- پرداخت زكات، لازمه‏ى توبه‏ى واقعى است. «یقبل التوبة... ویأخذالصدقات»
3- انقلاب درونى، مقدّم بر كمك‏هاى مادّى است. «یقبل التوبة...یأخذالصدقات»
4- توبه تنها پشیمانى نیست، به دنبال آن اصلاح و عمل لازم است. «یقبل التوبه، یأخذ الصدقات»
5 - چون گیرنده‏ى صدقات خداست، پس با دلگرمى بدهیم و بهترین جنس را با بهترین شیوه بپردازیم. «انّ اللّه... یأخذ الصدقات»
6- زكات، مالیاتى اسلامى است كه از قداست برخوردار است، زیرا گیرنده‏ى آن خداوند است. «یأخذ الصدقات»