1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 129
تفسير 9. التوبة آية 37
Number of verses: 129
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ 37
نسی‌ء [= جا به جا کردن و تأخیر ماه‌های حرام‌]، افزایشی در کفر (مشرکان) است؛ که با آن، کافران گمراه می‌شوند؛ یک سال، آن را حلال، و سال دیگر آن را حرام می کنند، تا به مقدار ماه‌هایی که خداوند تحریم کرده بشود (و عدد چهار ماه، به پندارشان تکمیل گردد)؛ و به این ترتیب، آنچه را خدا حرام کرده، حلال بشمرند. اعمال زشتشان در نظرشان زیبا جلوه داده شده؛ و خداوند جمعیّت کافران را هدایت نمی‌کند!

ترجمه
همانا تأخیر (و تغییر ماههاى حرام به ماههاى دیگر،) سبب افزایش در كفر است، كه به وسیله آن كافران گمراه مى‏شوند. (آنها) یك سال (جنگ در ماههاى حرام) را(به سلیقه و تمایل و مصلحت‏اندیشى،) حلال مى‏دانند و یك سال آن را حرام، تا با تعداد ماههایى كه خداوند حرام ساخته، مطابق آید. از این رو آنچه را خدا حرام كرده حلال مى‏كنند. كارهاى ناپسند آنها، در نظرشان زیبا جلوه یافته است و خداوندكافران را هدایت نمى‏كند.

نکته ها
«نَسیى‏ء» و «نِسیه» از یك ریشه است. نسیه كردن، یعنى گرفتن جنس و پرداخت پول را به تأخیر انداختن. جا به جا كردن روزهایى را كه جنگ در آن حرام است، نسیى‏ء گفته‏اند.
كافران گاهى روشنفكر شده، در قانون الهى دست مى‏بردند و در گرماگرم جنگ، چون به ماههاى حرام برمى‏خوردند، براى آنكه جنگ را متوقّف نكنند مى‏گفتند: ادامه مى‏دهیم و به جاى این ماه، در ماه دیگرى آتش بس اعلام مى‏كنیم. [69]


69) تفسیر نورالثقلین.

پيام ها
1- به مقدّسات احترام بگذاریم. دخل و تصرّف و بازى كردن با قانون الهى، كفر است. «انّما النسى‏ء زیادة فى الكفر» چهار ماه تعطیلى مطرح نیست، بلكه نافرمانى در آنچه خدا فرموده مهم است.
2- كفر داراى درجات و مراحلى است. «زیادة فى الكفر»
3- یكى از عوامل گمراهى كفّار، جابه‏جایى ماههاى حرام است. «یضلّ به الذین كفروا»
4- یكى از عوامل انحراف مردم، تفسیر و تحلیل‏هاى غلط، براى دست بردن در احكام و قوانین الهى است. «یُحِلَّونه عاماً...»
5 - اعراب جاهلى با اینكه ماهها را جابجا مى‏كردند، ولى به مقدار زمان آن معتقد بودند. «لیواطئوا عدّة ما حرّم اللّه»
6- آنكه كار خود را بد بداند، شاید هدایت شود، امّا آنكه زشت‏كارى‏هاى خود را زیبا مى‏بیند، قابل هدایت نیست. «زیّن لهم سوء اعمالهم واللَّه لایهدى...»

Copyright 2015 almubin.com