ترجمه
و بعضى از منافقان در صدقات (تقسیم زكات)، به تو عیب مى‏گیرند. پس اگر چیزى از آن (اموال) به آنان داده شود، راضى مى‏شوند (و تو را عادل مى‏شمارند)، ولى اگر چیزى به آنان داده نشود، به ناگاه آنان خشمگین مى‏شوند (و تو را به بى‏عدالتى متّهم مى‏كنند).

نکته ها
«لَمز»، عیب‏جویى روبروست و اگر پشت سر عیب‏جویى كنند، «هَمز» است.
شخصى كه بعدها رهبر خوارج و مارقین شد، در تقسیم غنایم جنگ حُنین به پیامبرصلى الله علیه وآله اعتراض كرد و گفت: به عدالت رفتار كن!!
حضرت فرمود: چه كسى از من عادل‏تر است؟ عمر خواست به خاطر این جسارت او را بكشد، پیامبرصلى الله علیه وآله فرمود: رهایش كنید، او پیروانى خواهد داشت كه چنان عبادت كنند كه شما عبادت‏هاى خویش را نسبت به آنها ناچیز خواهید شمرد (اشاره به عبادت‏هاى خشك و بى‏ولایت آنان). با آن همه عبادت از دین خارج مى‏شوند، همچون خروج تیر از كمان. سرانجام آن شخص در جنگ نهروان به دست على‏علیه السلام به هلاكت رسید.

پيام ها
1- منافق، حتّى نسبت به پیامبرصلى الله علیه وآله نیش مى‏زند و جسارت مى‏كند. «یلمزك»
2- لبه‏ى تیز حملات منافقان و تبلیغات سوء آنان، رهبرى است. «یلمزك»
3- همه‏ى اصحاب پیامبرصلى الله علیه وآله عادل نبوده‏اند. «و منهم من یلمزك»
4- مسئولان نظام اسلامى نباید تحت تأثیر عیب‏جویى‏هاى منافقان قرار گیرند.«و منهم من یلمزك»
5 - تقسیم اموال عمومى، چنان دقیق و حسّاس است كه گاهى پیامبر را هم متّهم مى‏كنند. «یلمزك فى الصدقات»
6- آغاز برخى انحراف‏ها، بى‏ادبى و جسارت به رهبر است كه از خودخواهى سرچشمه مى‏گیرد. (با توجّه به شأن نزول)
7- انگیزه‏ى انتقادها، گاهى منافع شخصى است، نه دلسوزى. «فان اعطوا»
8 - سیاست گذارى امور مالى و اقتصادى جامعه اسلامى، از شئون پیامبر و از اختیارات رهبر است. «فان اعطوا... و ان لم یعطوا»
9- منافق به حقّ خود قانع نیست، خودخواه وبى‏منطق است. «فان اعطوا منها رضوا و ان لم یعطوا... یسخطون»
10- كینه و دشمنى و طعن و قضاوت به ناحقِ بعضى مردم، به خاطر از دست دادن منافع مادّى و شخصى است. [84] «و ان لم یعطوا...یسخطون» (آرى، ریشه‏ى بعضى تحلیل‏هاى نادرست، انگیزه‏هاى درونى است)