ترجمه
و روزى كه خداوند آنان را محشور و جمع مىكند، گویا جز ساعتى از روز را (در دنیا یا برزخ) نماندهاند. آن روز یكدیگر را مىشناسند. قطعاً آنان كه دیدار خدا (معاد یا قیامت) را تكذیب كردند، زیان كار شدند و هرگز هدایت یافته نبودهاند.
نکته ها
عظمت روز قیامت چنان است كه زندگانى پیش از آن بسیار كوتاه جلوه مىكند. این حقیقت در آیات دیگر هم مطرح شده است، از جمله:
«لم یلبثوا الاّ عشیّةً او ضُحاها» [270] گویا در دنیا یا برزخ شبى بیشتر نبودند.
«و تظّنون ان لبثتم الاّ قلیلاً» [271] گمان مىكنید جز مدّت كمى قبل از قیامت نبودهاید.
«ان لبثتم الاّ عشراً» [272] فكر مىكنید جز ده روزى ساكن نبودهاید.
«لبثنا یوماً او بعض یومٍ» [273] فكر مىكنید روز یا پارهاى از روز در دنیا یا برزخ بودهاید.
«ما لبثوا غیرساعةً» [274] فكر مىكنید یك ساعتى بیشتر نبودهاید.
كوتاهى عمر دنیا، یا به جهت زودگذرى آن است، یا به خاطر بهره نگرفتن از زمان و فرصت، یا در مقایسه با عمرآخرت و یا بدان جهت كه انسانها در برزخ گویا در خوابند و پس از بیدارى احساس مىكنند كه زمان اندك بوده است.
به هر حال هم متاع دنیا نسبت به آخرت قلیل است و هم زمانش، چنانكه گویا ساعتى بیش نبوده است.
پيام ها
1- زندگى دنیا، نسبت به روز رستاخیز بسیار اندك است. «ساعةً من النهار»
2- در قیامت، مردم یكدیگر را مىشناسند. «یتعارفون بینهم»
3- زیانكاران واقعى آنانند كه با تكذیب قیامت، از بهرههاى ابدى آخرت محرومند و تنها به لذّات دنیوى قانعند. در حالى كه مؤمنان، هم در دنیا از نعمتهاى الهى كامیابند، هم در آخرت نصیب دارند. «قد خسر الّذین كذّبوا»