1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 40
75. القيامة
Number of verses: 40
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ 1
سوگند به روز قیامت، [تفسیر]
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ 2
و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ 3
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ 4
آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ 5
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ 6
(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ 7
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید، [تفسیر]
وَخَسَفَ الْقَمَرُ 8
و ماه بی‌نور گردد،
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ 9
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ 10
آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»
كَلَّا لَا وَزَرَ 11
هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ 12
آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ 13
و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ 14
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ 15
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ 16
زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن‌] حرکت مده، [تفسیر]
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ 17
چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ 18
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ 19
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ 20
چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)! [تفسیر]
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ 21
و آخرت را رها می‌کنید!
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ 22
(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ 23
و به پروردگارش می‌نگرد!
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ 24
و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ 25
زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ 26
چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، [تفسیر]
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ 27
و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ 28
و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ 29
و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ 30
(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ 31
(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ 32
بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ 33
سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ 34
(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ 35
سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى 36
آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟! [تفسیر]
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ 37
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ 38
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ 39
و از او دو زوج مرد و زن آفرید!
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ 40
آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!
Copyright 2015 almubin.com