بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
الْقَارِعَةُ
1
مَا الْقَارِعَةُ
2
و چه حادثه کوبندهای!
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ
3
و تو چه میدانی که حادثه کوبنده چیست؟! (آن حادثه همان روز قیامت است!)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ
4
روزی که مردم مانند پروانههای پراکنده خواهند بود،
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ
5
و کوهها مانند پشم رنگین حلاّجیشده میگردد!
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ
6
امّا کسی که (در آن روز) ترازوهای اعمالش سنگین است،
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ
7
در یک زندگی خشنودکننده خواهد بود!
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ
8
و امّا کسی که ترازوهایش سبک است،
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ
9
پناهگاهش «هاویه» [= دوزخ] است!
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ
10
و تو چه میدانی «هاویه» چیست؟!
نَارٌ حَامِيَةٌ
11
آتشی است سوزان!