ترجمه
(اى پیامبر!) برخى از قهر و كیفرى را كه به كافران وعده مىدهیم یا (در حال حیات تو) نشانت مىدهیم، یا تو را از دنیا مىبریم (و پس از تو به كیفر مىرسند، به هر حال) بازگشت آنان به سوى ماست، سپس خداوند بر آنچه انجام مىدهند، گواه است.
نکته ها
كیفر برخى از كافران، در جنگهاى بدر، حُنین، احزاب وفتح مكّه بود، وپس از رحلت پیامبر صلى الله علیه وآله نیز دست خداوند براى كیفر باز است.
تأخیر عذاب مشركان، دو مسئله را در پى داشت؛ یكى نگرانى پیامبر ودیگرى بهانهگیرى مشركان كه مىگفتند: عذاب موعود كجاست؟ (كه در دو آیهى بعد خواهیم خواند)
این آیه حكمت تأخیر عذاب را براى دلدارى پیامبر ومردم بیان مىكند كه بازگشت همه به سوى ماست و ما بركارهاى آنان گواهیم و مشركان به بهانهگیرى خود دلخوش نباشند.
حضرت على علیه السلام فرمودند:
«اتّقوا معاصى اللّه فى الخلوات فانّ الشاهد هو الحاكم» از نافرمانى خداوند در پنهانى و خلوت نیز پرهیز كنید، زیرا شاهد، خود حاكم است. [275]
پيام ها
1- خداوند به حساب كافران مىرسد و كیفرشان مىدهد، چه این زمان و چه زمان دیگر. پس مسلمانان از تأخیر قضاى الهى نباید گرفتار یأس و نگرانى شوند. «وامّا نرینّك...او نتوفینّك فالینا مرجعهم»
2- وفات پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله، در حكم خداوند نسبت به كافران تأثیرى ندارد. «اونتوفّینّك»
3- بازگشت همه به سوى خداست و هیچ كس را توان فرار از دادگاه عدل الهى نیست. «الینا مرجعهم»
4- خداوند گواه بر اعمال ماست. «اللّه شهیدٌ»