ترجمه
الف لام را، (قرآن) كتابى است كه آیات آن استوار گشته، آنگاه از جانب حكیمى آگاه، شرح و تفصیل داده شده است.
كه جز خداوند یكتا را نپرستید، همانا از طرف او براى شما هشدار دهنده و بشارت دهنده هستم.

نکته ها
قرآن از همین حروف الفبا تشكیل شده كه همواره در اختیار همه هست، امّا خداوند از همین حروف ساده، كتابى ساخته كه كسى نمى‏تواند مشابه آن را بیاورد. چنانكه انسان از خاك، آجر و سفال مى‏سازد، ولى خداوند ازهمین خاك، هزاران نوع گل، گیاه، میوه، حیوان و انسان خلق مى‏كند. آرى، همان گونه كه قدرت خداوند را در نظام تكوین مى‏بینیم، قدرت او را در كتاب تشریع نیز مشاهده مى‏كنیم.
قرآن كتابى است هم محكم و هم مفصّل، نه تناقض دارد و نه تهافت، هم فصیح است و هم بلیغ، محتوایش در فصل‏ها و سوره‏هاى مختلف، جداى از یكدیگر امّا به دنبال هم و پیوسته آمده است.
قرآن، كتابى است محكم كه یك روح دارد و آن روحِ توحید است و تمام داستان‏ها و مواعظ و احكام و آیات قرآن، تفصیل همان روح توحید است.
قرآن كتابى است محكم، نه تغییر و تحریف یافته و نه قابل شكّ و تردید است. بناى آن بر حدس و فرض نیست، بلكه همه‏ى مطالبش محكم و استوار است.

پيام ها
 1- قرآن كتاب بس مهم است. («كتابٌ» نكره وتنوین دارد كه رمز عظمت است)
 2- الفاظ و محتواى قرآن، نشانه‏ى عظمت آن است. «آیة»
 3- بنیان قرآن، محكم واستوار است وهیچ چیزى نمى‏تواند سبب تزلزل آن شود، بلكه با پیشرفت علم، اسرار این كتاب بیشتر كشف مى‏شود. «احكمت آیاته»
 4- قانون و كتاب، هم باید محكم باشد و هم روشن و واضح. «احكمت ... ثمّ فصّلت» (قوانین غیر الهى، یا محكم نیست، یا روشن نیست و یا قانونگذار طبق حكمت و مصلحت و آگاهى، قانون را وضع نكرده است)
 5 - قرآن، هم استدلالى و تزلزل ناپذیر است و هم جامع تمام ابعاد زندگى دنیوى و اخروى مى‏باشد. «احكمت ... ثمّ فصّلت»
 6- كلیّات قرآن یكجا بر قلب پیامبرصلى الله علیه وآله نازل شده، آنگاه در مدّت بیست و سه سال تفصیل داده شده است. «احكمت ... ثمّ فصّلت»
 7- چون خداوند حكیم است، كتابش محكم است و چون خبیر است، تمام نیازها را تفصیل داده است. «احكمت ... ثمّ فصّلت من لدن حكیم خبیر»
 8 - دعوت به یكتاپرستى، سرلوحه‏ى پیام همه‏ى انبیاست. «الاّ تعبدوا الاّ اللّه»
 9- فلسفه‏ى نزول كتب آسمانى، توحید و پاكسازى جامعه از شرك است. «كتابٌ احكمت آیاته ... الاّ تعبدوا الاّ اللَّه»
 10- دعوت به یكتاپرستى و هشدار و بشارت، نمونه‏ى سخن استوار خداوند است. «احكمت آیاته... الاّ تعبدوا الاّ اللَّه»
 11- پیامبر صلى الله علیه وآله از جانب خدا، امّا براى سعادت مردم آمده است. «انّنى لكم منه»
 12- شیوه‏ى تبلیغ پیامبران، هشدار و بشارت است. «نذیرٌ و بشیر»

توضيحات
این سوره در سال‏هاى آخر حضور پیامبرصلى الله علیه وآله در مكّه نازل شده است، سال‏هایى كه به جهت وفات حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه مسلمانان در شرایط بسیار سختى بسر مى‏بردند.
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: سوره‏ى هود مرا پیر كرد.(5) زیرا آیه‏ى استقامت در این سوره نازل شده است: «فاستقم كما امرت و من تاب معك»(6) همان گونه كه به تو دستور داده شده پایدارى و صبر كن و یاران تو نیز باید پایدارى كنند. امّا بى‏صبرى یاران پیامبر صلى الله علیه وآله آن حضرت را زجر مى‏داد.
محتواى این سوره كه یكصدوبیست‏وسه آیه دارد، تاریخ پیامبران و به خصوص حضرت نوح‏علیه السلام و توجّه به مسائل اعتقادى است. از دقّت در تاریخ انبیا استفاده مى‏شود كه حركت انبیا یك جریان مستمر تاریخى است، نه یك حادثه‏ى زودگذر. تاریخ پیامبران و اقوام آنان قانون‏مند است و مطالعه‏ى آن رمز سقوط یا عزّت ملّت‏ها را روشن مى‏سازد و نشان مى‏دهد كه دین از جامعه جدا نیست و سرنوشت جامعه بستگى تمام به دین و آئین مردم آن جامعه دارد.
در این سوره پنج مرتبه نام حضرت هود علیه السلام آمده است كه برابر با تكرار این نام در باقى قرآن است.