1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 123
تفسير 11. هود آية 31
Number of verses: 123
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ 31
من هرگز به شما نمی‌گویم خزائن الهی نزد من است! و غیب هم نمی‌دانم! و نمی‌گویم من فرشته‌ام! و (نیز) نمی‌گویم کسانی که در نظر شما خوار می‌آیند، خداوند خیری به آنها نخواهد داد؛ خدا از دل آنان آگاهتر است! (با این حال، اگر آنها را برانم،) در این صورت از ستمکاران خواهم بود!»

ترجمه
(نوح گفت:) من به شما نمى‏گویم كه گنجینه‏هاى الهى نزد من است و نه (مى‏گویم كه از پیش خود) غیب مى‏دانم و نمى‏گویم كه من فرشته‏ام و نمى‏گویم آن كسانى كه در پیشِ چشمِ شما خوارند، خداوند هرگز به آنان خیرى نخواهد رساند، (بلكه) خداوند به آنچه در دل آنهاست آگاه‏تر است. (اگر چیزى جز این بگویم،) قطعاً از ستمكاران خواهم بود.

نکته ها
علم غیب، به طور مطلق و نسبت به هر چیز و در هر شرایطى مخصوص خداوند است، «و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الاّ هو»(40) امّا به اذن و اراده‏ى الهى گاهى براى اولیاى خدا دریچه‏هایى از غیب گشوده مى‏شود، «تلك من انباء الغیب نوحیها الیك»(41) لذا پیامبران الهى، از علم غیب برخوردارند. چنانكه در آیه‏ى 26 سوره‏ى جنّ مى‏فرماید: «عالم الغیب فلایظهر على غیبه احداً الاّ مَن ارتضى‏ من رسول»
نه فقط علم غیب، بلكه قدرت انجام كارهاى خارق العاده نیز مخصوص خداست، امّا خداوند به هر كس كه بخواهد و به هر مقدار كه مصلحت بداند عطا مى‏كند. با آنكه مرگ و حیات بدست اوست، «انّه هو أمات و احیى‏»(42)، لكن حضرت عیسى‏علیه السلام نیز با اذن او مردگان را زنده مى‏كند، «احیى الموتى‏ باذن اللّه»(43) با آنكه خداوند جان‏ها را مى‏گیرد، «اللّه یتوفّى الانفس»(44) لكن فرشتگان نیز با اذن او جان مردم را مى‏گیرند، «یتوفّاكم ملك الموت»(45) با آنكه تنها او خالق است، «اللّه خالق كل شیئ»(46)، لكن حضرت عیسى‏ نیز با اذن الهى خلق مى‏كرد. «و اذ تخلق من الطین كهیئة الطیر باذنى»(47)


40) انعام، 59 .
41) هود، 49.
42) نجم، 44.
43) آل‏عمران، 49.
44) زمر، 42.
45) سجده، 11.
46) رعد، 16.
47) مائده، 110.

پيام ها
 1 - انبیا ادّعاى توخالى ندارند، كارشان دعوت و هدفشان ارشاد است، آنهم در چارچوب بندگى خداوند. «و لااقول لكم ...»
 2- شرط نبوّت، علم غیب و در دست داشتن گنجینه‏هاى هستى نیست. «و لااقول لكم عندى خزائن اللّه...»
 3- هدف انبیا ارشاد معنوى است، نه تقسیم خزائن مادّى. «و لااقول لكم عندى خزائن اللّه...»
 4- هر نعمتى كه به ما مى‏رسد، سرچشمه و خزینه‏اى دارد. («خزائن» جمع است و اشاره به سرچشمه‏ى همه‏ى نعمت‏هاست)
 5 - نسبت به اولیاى خداوند غلوّ نكنیم. «و لااقول لكم عندى خزائن اللّه ولا... ولا...»
 6- اشراف قوم نوح، ظاهربین بودند. «تزدرى اعینكم...»
 7- در قضاوت نسبت به دیگران، به ظاهر آنها نگاه نكنیم. «تزدرى اعینكم...»
 8 - الطاف خداوند نصیب مؤمنان گمنام و ضعیف خواهد شد و كارى به خیال و وهم ما ندارد. «تزدرى اعینكم لن یؤتیهم اللّه خیرا اللّه اعلم بما فى انفسهم»
 9- ملاك لطف خداوند، لیاقت باطنى ومعنوى انسان است. «اللّه اعلم بمافى‏انفسهم»
 10- طرد ونالایق پنداشتن محرومان به خاطر فقر، ظلم است.«انّى اذاً لمن الظالمین»
 11- ادّعاهاى پوچ و توخالى و سوء استفاده از عناوین و مناصب دروغین، ظلم است.«انّى اذاً لمن الظالمین»

Copyright 2015 almubin.com