ترجمه
بگو: اگر با خداوند، خدایانى بود - آنگونه كه مشركان مىگویند - در آن هنگام آن خدایان در پى یافتن راه نفوذى به سوى خداى صاحب عرش بودند (تا قدرت را از او بگیرند).
خداوند منزّه و برتر است از آنچه مىگویند، برترى بزرگ!
نکته ها
مشركان، خداوند را قبول داشتند و «اللّه» را آفریدگار هستى مىدانستند، ولى بتها را شفیع خود یا شریك خدا مىپنداشتند. این آیه وجود چنین رابطهاى را میان خدا و بتها نفى مىكند، چون بتها نه مىتوانند قدرت را از دست خداى بزرگ بیرون آورند، نه راهى براى تقویت خود دارند.
پيام ها
1- نظام هستى، بهترین دلیل بریكتایى خداست. (اگر خدایان دیگر بودند، رقابت مىشد واگر رقابت بود نظام بهممىخورد.) «اذاً لابتغوا الى ذىالعرش سبیلاً»
2- هرگاه نسبت ناروایى داده شود، تبرئه و تنزیه لازم است. «سبحانه»
3- خداوند از هرگونه شریك پاك است و میان ذات مقدّس او و خرافاتى كه مىگویند، فاصله و برترى بسیارى است. «سبحانه و تعالى عمّا یقولون»
4- هر كه و به هر مقدار خدا را ستایش كند، باز خداوند برتر از آن گفتههاو توصیفهاست. «تعالى عمّا یقولون علوّاً كبیراً»