ترجمه
آنان برایشان باغهاى جاودانهاى است كه نهرها از زیر (قصرها و تختهایشان) جارى است. درآنجا بادستبندهایى طلایى آراسته مىشوند وجامههاى سبز از حریر نازك وضخیم مىپوشند، درحالى كه در آنجا بر تختها(ى بهشتى) تكیه دادهاند. چه نیكو پاداشى و چه خوش جایگاهى!
نکته ها
«عَدن» یعنى اقامت وجایگاه. «أساور» جمع «أسوره» به دستبند، «سُندس» به ابریشم نازك و «اِستبرق» به حریر ضخیم گفته مىشود و «أرائك» جمع «أریكه» به تخت سلطنتى كه با تور پوشانده باشند، گفته مىشود.
در دو آیهى قبل، دربارهى دوزخیان خواندیم: «بِئسَ الشّراب و ساءت مُرتفقا» چه بد نوشیدنى و چه بد جایگاهى و این آیه دربارهى بهشتیان مىفرماید: «نعم الثواب و حَسُنت مُرتفقا» چه نیكو پاداشى و چه خوش جایگاهى.
با توجّه به اینكه در بهشت هر لباس با هر نوع جنس و رنگى در اختیار بهشتیان قرار دارد، امّا اختصاص لباس سبز شاید اشاره به لباس رسمى و عمومى آنان باشد كه هنگام تكیه بر تختها خود را به آن تزیین مىنمایند.
پيام ها
1- نهرهاى بهشتى هم از زیر درختان جارى است،«تحتها الانهار»(33) هم از زیر قصرهاى بهشتى. «من تحتهم الانهار»
2- بهرهمندى بهشتیان از زیورآلات، نشان مىدهد كه انسان فطرتاً زیور و آرایش را دوست دارد. «یُحلّون فیها من أساور»
3- ایمان و عمل به دستورات الهى ودورى از تجمّلات حرام در دنیا، رمز رسیدن به تجمّلات ابدى در آخرت است. «یُحلّون فیها من أساور...»
4- معاد، روحانى و جسمانى است، چون اگر روحانى بود، نیازى به طلا و حریر و تخت نبود. «یُحلّون فیها من أساور...»
5 - رنگ سبز، رنگ بهشتى است. «ثیاباً خُضراً»