ترجمه
و (سرانجام) فرآوردههاى آن (مرد مغرور، با قهر الهى) احاطه شد، پس او چنان شد كه دو دست خویش را به خاطر خرجهایى كه در باغ كرده بود (از شدّت حسرت) برهم مىمالید، در حالى كه آن (باغ وتاكستان) بر داربستهایش فروریخته بود و مىگفت: اى كاش كسى را شریك پروردگارم قرار نمىدادم.
نکته ها
بعضى با غرور وخودبرتربینى وگفتنِ «انا اكثر منك مالاً...» از خدا غافل شده واز مدار توحید خارج ومشرك مىشوند، امّا دیر یا زود به پروردگار یكتا اقرار خواهند كرد، چه مؤمنان «لااُشرك بربّى احداً»(36) وچه كافران. «یالیتنى لماُشرك بربّى احداً»
36) كهف، 38.
پيام ها
1- خداوند محیط است، «واللّه محیط»(37)؛ هم لطفش احاطه دارد، «رحمتى وسعت كلّ شىء»(38) وهم قهرش فراگیر است. «اُحیط بثمره»
2- كیفر خداوند در كمین مغروران است. «اُحیط بثمره»
3- حوادث و عذابهاى الهى، پیامد افكار و اعمال بد ماست. به دنبالِ كفر و كفرانِ صاحب باغ در آیات قبل، «اُحیط بثمره» آمده است.
4- ناامیدىها وحالات درونى، در ظاهر وكردار انسان اثر مىگذارد. «یُقلّب كفّیه»
5 - دنیاطلبان، ابتدا از حوادث تحلیل اقتصادى مىكنند، سپس تحلیل معنوى. (در این آیه ابتدا حسرت بر پولهاى خرج شده است، سپس غصّه براى شرك)
6- عذابهاى دنیوى، بیدارباشى براى وجدانهاى خفته و دلهاى غافل است. «احیط بثمره ... یقول یالیتنى»
37) بقره، 19.
38) اعراف، 156.