1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 110
تفسير 18. الكهف آية 85
Number of verses: 110
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَأَتْبَعَ سَبَبًا 85
او از این اسباب، (پیروی و استفاده) کرد...

ترجمه
همانا ما در زمین به او (ذوالقرنین) قدرت دادیم و از هر چیزى وسیله‏اى به او عطا كردیم.
پس او در پى سبب رفت (وسفر خود را آغاز كرد).

نکته ها
در دعایى كه حضرت على‏علیه السلام تعلیم آن جوان بلخى داد، (دعاى مشلول) مى‏خوانیم: «یا من نَصر ذى القرنین على ملوك الجبابرة» اى خدایى كه ذوالقرنین را بر پادشاهان ستمگر پیروز كردى. و در حدیثى آن حضرت، ذوالقرنین را كسى مى‏داند كه نشانه‏ى پادشاهى و نبوّت داشته و به همه چیز، آگاهى داشته تا حقّ را از باطل بشناسد و خداوند شهرها و دلها را تسلیم او گرداند.(93)
ذوالقرنین و سلیمان، دو مؤمن بودند كه حاكم زمین شدند و بخت النصر و نمرود دو كافر كه حاكم زمین شدند.(94)
قدرتى را كه خداوند به اولیاى خویش مى‏دهد، (همچون حضرت سلیمان و یوسف و برخى مؤمنان) براى استفاده در راه خداست. قرآن درباره بندگان خوب خدا مى‏فرماید: «الّذین ان مكنّاهم فى‏الارض اقاموا الصلوة...»(95) آنان كسانى هستند كه اگر تمكّن و قدرت به آنان دهیم به اقامه‏ى نماز و پرداخت زكات و احیاى امربه‏معروف و نهى‏از منكر مى‏پردازند. واز كسانى كه از قدرت خود در مسیر ناحق استفاده كنند، انتقاد كرده و مى‏فرماید: «كم اهلكنا قبلهم من قرنٍ مكنّاهم فى‏الارض»(96) چه بسیار كسانى را كه پیش از شما هلاك كردیم، زیرا از قدرت وحكومت خود سوءاستفاده مى‏كردند.


93) تفسیرنورالثقلین.
94) تفسیر نورالثقلین.
95) حج، 41.
96) انعام، 6.

پيام ها
1- خداوند بر همه‏ى هستى واسباب طبیعى، حاكم است و به هر كس بخواهد مكنت و قدرت مى‏دهد. «مَكنّا له» ولى بهره‏ورى صحیح، در سایه‏ى حسن نیّت و حسن تدبیر انسان است. «فاَتبَع سببا»
2- گاهى خداوند همه گونه امكانات را در اختیار بعضى قرار مى‏هد. «مكنّاله... آتیناه من كلّ شى‏ء سببا»
3- نظام طبیعى، نظام سبب و مسبّب است و هر چیزى سببى دارد كه باید آن را شناخت ودر پى آن رفت. «من كلّ شى‏ءٍ سبباً فاَتْبع سببا» بندگان خاص خدا نیز باید به وسیله‏ى اسباب و امكانات طبیعى، اهداف حقّ را دنبال كنند.
4- مهم‏تر از داشتن امكانات و قدرت، خوب استفاده كردن است. «آتیناه...سبباً فاَتْبع سبباً»
5 - ذوالقرنین علاوه بر داشتن امكانات، از دانش بكارگیرى اسباب نیز برخوردار بود. «فاَتْبَع سببا»

Copyright 2015 almubin.com