ترجمه
آنان پیامبرانى بودند كه خداوند بر آنها نعمت (ویژه) ارزانى داشت؛ از نسل آدم و از (فرزندان) كسانى كه با نوح (در كشتى) سوارشان كردیم و از نسل ابراهیم واسرائیل (یعقوب) واز كسانى كه هدایت نمودیم و برگزیدیم؛ هرگاه آیات خداى رحمان بر آنان خوانده مىشد سجدهكنان و گریان از رو به خاك مىافتادند.
نکته ها
نام ده نفر از انبیا در آیات قبل ذكر شد: زكریّا، یحیى، عیسى، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، موسى، هارون، اسماعیل وادریس. اكنون این آیه با اشاره به آنان مىفرماید: آنها كسانى هستند كه خدا به ایشان نعمت داد. این گروه، همانهایى هستند كه هر روز ده بار در نماز از خدا مىخواهیم كه راه آنان را برویم، نه راه گمراهان و منحرفان را. «اهدنا الصراط المستقیم . صراط الّذین انعمت علیهم»
مراد از ذریّه آدم، ادریس است و مراد از «ذّریّة مَن حمَلنا مع نوح» حضرت ابراهیم است كه نوهى نوح است، و منظور از «ذرّیة ابراهیم»، اسحاق و اسماعیل و یعقوب است ومنظور از «ذرّیة اسرائیل»، موسى وهارون و زكریّا ویحیى وعیسى است.(84)
در حدیث مىخوانیم: هنگام تلاوت قرآن، محزون شده و گریه كنید یا خود را به حالت گریان در آورید.(85)
بهترین مصداق برگزیدگان الهى كه سجدههاى طولانى همراه با اشك داشتهاند، پیامبر اسلام و اهلبیت معصومشعلیهم السلام بودهاند. درباره همهى آنان خاطراتى از سجدهها وگریههاى فراوانشان در مناجاتهاى ماه رمضان وعرفه و... وجود دارد.
84) تفسیر نمونه.
85) تفسیر صافى.
پيام ها
1- هدف همهى انبیا یكى است. (خداوند پیامبران را در كنار هم قرار مىدهد و همه را با یك وصف توصیف مىكند) «اولئك الّذین انعم اللّه علیهم ...»
2- مُنعِم حقیقى، خداوند است. «انعم اللّه علیهم»
3- والدین و نیاكان، از نظر وراثت در تربیت نسل مؤثّرند. «ذرّیةآدم... ذرّیة ابراهیم»
4- گرچه همهى انبیا از ذرّیه آدم هستند، ولى در نام بردن نوح و ابراهیم و اسرائیل (یعقوب)، از آنان تجلیل خاصّى شده است. «مع نوح و من ذرّیة ...»
5 - گریه در سجده آن قدر ارزشمند است كه خداوند از اهل آن تجلیل كرده است. «سجّداً و بكیّا»
6- گریه وزارى به درگاه الهى، نشانهى رشد، شناخت، توفیق و برگزیدگى است. «و ممنّ هدینا واجتبینا...»